Er was gisteravond schijnbaar live muziek in het dorp maar het volume en repertoire was van die aard dat het leuke achtergrondmuziek was. Er zat nogal wat Vaya Con Dios in het repertoire.
Het was vanmorgen bij het opstaan zwaar grijs bewolkt. Ik moest dan maar hopen dat het niet direct ging regenen want ze hebben hier wel een wasmachine maar geen droger, mijn was moest dus aan de lijn drogen. In de loop van de voormiddag is het echter alweer opgeklaard en het meeste van mijn was is ondertussen al goed droog.
Verder weinig gedaan. Tegen de middag dan even naar het dorp gewandeld, meer dan 100 meter, dat eigenlijk maar 1 straat groot is maar wel een viertal hotels en een zestal restaurants heeft. Anderzijds is er wel maar 1 kleine Spar. Daarvoor moet ik straks nog wel eens terug wandelen want ik ben eerst nog eens echt gaan eten op het terras van één van die restaurants en daarna was het al siësta in de Spar. Mijn dagmenu heb ik laten vergezellen door een lokaal biertje. Meer lokaal kan het niet zijn aangezien het in het dorp zelf gebrouwen wordt. Het was overigens een best lekker biertje, ietwat hoppig van smaak. Op het terras zaten o.a. ook een Amerikaans koppel sportfietsers en later kwamen er ook 3 Australiërs toe. Fietsen is in de streek een internationale gebeuren.
De Hollandse groep is vanmorgen toch vertrokken. Schijnbaar maken en breken ze elke dag hun kamp op. Dit soort fietsen op deze manier georganiseerd had ik nog niet gezien.
Maand: juli 2019
Crest – La Chapelle-en-Vercors 85 Km
De wind was gisteren inderdaad gaan liggen. Ook vanmorgen was hij er niet tot klokslag 10 uur, toen kwam hij terug opzetten.
Om mijn planning op te maken kijk ik eerst welke richting ik uit wil en dan zoek ik naar een camping op fietsbare afstand in die richting. Zo viel mijn oog tijdens de planning op het Parc du Vercors, dat leek me wel geschikt om te passeren al deed Vercors wel ergens een belletje rinkelen i.v.m. behoorlijke bergen. Hoe behoorlijk die bergen wel zijn merkte ik gisteravond tijdens het uitzetten van mijn route op mijn kaarten, het beloofde vandaag een stevige rit te worden. Waarschijnlijk zou hierbij ook mijn gemiddelde niet erg hoog liggen, daarom besloot ik om er alvast maar op tijd aan te beginnen vanmorgen.
Het begon nog behoorlijk kalm langs de rivier tot Mirabel. Daar ging het naar links en even verder kon ik beginnen aan de Col de Bacchus, goed 11 Km klimmen naar een hoogte van 978 meter. Het is wat men noemt een loper, met gemiddelde stijgingspercentages per Km van 4 à 6 %. Na de Col de Bacchus volgde een lichte afdaling over open weg maar ondertussen was dus de wind al weer komen opzetten en soms had ik de indruk dat ik harder moest werken om te dalen dan de anderen om te klimmen. Daarna volgde de Col de la Bataille, nog eens goed 7 Km klimmen naar een hoogte van 1313 Km. Deze was al iets steviger met percentages van 7 à 8 %. Op het einde vlakte hij wel af en daalde zelfs een beetje aangezien een stuk voor de Col langs de weg een hoogte werd aangegeven van 1335 meter. Na de Col de Bataille verwachtte ik een behoorlijke afdaling maar dat viel behoorlijke tegen, na elk kort stukje afdaling volgde nieuw klimwerk. En zo ging ik naadloos over naar de volgende Col met 1420 meter, hier stond op de top echter geen bordje om te fotograferen en dus ben ik zijn naam vergeten. In de afdaling stond wel een bordje bij de Col de Lachau met 1337 meter en die staat ook vermeld op mijn kaart maar de hogere dus niet. Ondertussen was ik dus wel eindelijk bezig aan een behoorlijk afdaling. Sinds het begin van de beklimming naar de Col de Bataille zat ik trouwens overwegend in het bos en had ik weinig last van de wind, tot na die stevige afdaling. Toen kwam ik in een open vallei en kreeg ik terug de wind op de neus. Ik mocht er aanvankelijk ook nog wat klimmen maar de laatste 6 Km mocht ik dalen en voldoende steil om geen last meer te hebben van de wind tegen. Het gebeurde trouwens allemaal in een prachtige omgeving die het de inspanning wel waard maakt.
Ik eindigde in La Chapelle-en-Vercors en hier ga ik morgen de maand afsluiten met nog eens een rustdag. Ik sta hier op een rustige camping in een rustig dorpje, als dat geen goed omen is om eens goed te rusten. Er staat hier ook een groep Nederlandse wielertoeristen van een georganiseerde toer, met een bestelwagen en keukentent maar ieder met zijn eigen tentje. Ik veronderstel dat ze hier even blijven maar zeker ben ik dat nog niet, zij hebben mij nog niet aangesproken en ik hen niet.
Ik schijn overigens Belgenland verlaten te hebben, op een paar enkelingen na heb ik er vandaag geen meer gezien.
https://www.strava.com/activities/2575643702
Malaucène – Crest 90 Km
Het leven is weer mooi, het klaarde gisteren in de namiddag verder volledig op en in de loop van de avond ging ook de wind wat liggen. Het werd dus een leuke avond, waarbij het behoorlijk afkoelde en waarop dus een goede nacht volgde.
Het leven was weer mooi, vanmorgen nog een stralend blauwe hemel maar in de loop van de voormiddag kwam de wind terug opzetten. Ik weet nu ook vanwaar die afkoeling kwam, vanuit het noorden natuurlijk en laat dat nu net de richting zijn die ik vanaf nu zal volgen. Ik moest vandaag zelfs in de afdaling soms stoempen om vooruit te komen.
Na nog een paar klimmetjes kwam ik vandaag in een brede vallei terecht, waar er dus wat minder moest geklommen worden maar wel nog tegen de wind moest gereden worden natuurlijk. Een mooie vallei met leuke plaatsjes en gigantische wijngaarden die schijnbaar tot de Rhone domeinen horen. Bij Grignan wou ik even een hoekje afsnijden maar toen ik het stadje zag liggen besloot ik er toch even langs te rijden, het was die paar extra kilometers wel waard (het is het stadje van de vijfde foto). Voorbij Grignan was het ook gedaan met de vallei en ging ik terug klimmen. Ook tijdens die klim kon ik nog steeds terugblikken op de Ventoux, ruim 50 Km na vertrek. Het was vandaag duidelijk veel klaarder op de top. Mijn Kortrijkse buur zal tevreden zijn, hij ging hem beklimmen. Er volgde verder nog wat klimwerk op mijn route. Op zich niet zo zwaar maar wel dikwijls op open wegen en tegen de wind dus, klimmen met windop valt ook niet mee. Op de stukken afdaling die niet zo sterk daalden dacht ik soms dat er iets sleepte aan mijn fiets, ik kwam maar niet vooruit. Die koele wind op zich is best goed maar hij moet zo hard niet blazen. Hier op de camping is het wel erg rustig maar ik weet niet of dat is omdat hij terug gaan liggen is of dat we zo goed afgeschermd zijn.
Al die Belgen die ik op mijn andere fietsreizen nooit tegenkom, die kom ik nu hier allemaal wel tegen.
https://www.strava.com/activities/2572952813
Banon – Malaucène 73 Km
Het is gisterenavond niet meer gestopt met regenen. We kregen er zelfs klank en licht bij met ook nog een flinke scheut wind er bovenop. In de loop van de nacht is wel de regen gestopt, en dus ook het klank en licht, maar de wind was er vanmorgen nog steeds. Die wind ging in golven, geen echte rukwinden maar wel de hele tijd op en af in sterkte. Het contrast was vandaag ook vrij groot tegenover een paar dagen geleden, toen zat ik te puffen en vandaag reed ik in lange mouwen. Tegen de middag begon het wel wat op te klaren en toen werd het tijdens het klimmen, wanneer dit in de zon gebeurde, toch wel eens warm met mijn lange mouwen.
De rit begon vanmorgen dus met klimmen, niet enkel tot het dorp maar nog een heel stuk daar voorbij. Mijn doel van vandaag was de Mont Ventoux. Niet dat ik de bedoeling had om hem te beklimmen, ik deed hem reeds 2 keer met de koersfiets en zou er nu met deze fiets geen energie in investeren. Nee, ik wou er wel eens rond rijden, van Sault via Bédoin naar Malaucène. Ik ging er ook vanuit dat er aan de voet waarschijnlijk meer te zien zou zijn dan op de berg zelf. Ook langs de basis mag er echter wel behoorlijk geklommen worden. Vooral de weg uit Sault gaat stevig omhoog. Deze weg is ’s zondags schijnbaar erg populair, zowel bij oldtimer clubs als bij “would-be racer” clubs. De oldtimers houden het uiteraard eerder rustig maar verder werd er toch behoorlijk snel gereden. Vooral door de would-be’s natuurlijk, zowel in groep als individueel en op 4 of op 2 wielen.
Verder weet ik niet of ik hem wel zou kunnen beklommen heb als ik dat wenste. Als ik zie welke wind er hier beneden al is dan ben ik niet zeker of er met de fiets helemaal tot boven gereden mag worden. Ik meen ergens gehoord te hebben dat ze hem bij teveel wind afsluiten voor fietsers.
Ik heb op de camping ondertussen nog een fietsende buurman gekregen … uit Kortrijk. Hij is wel een zogenaamde bike-packer, een van die uiterst licht bepakte fietsers dus, onderweg met een stevige koersfiets met triatlon beugels op zijn stuur en dus een minimale bepakking. Op die manier zou hij 4 weken rondfietsen, hij is ook al een week onderweg. Buiten 1 setje fietskledij en 1 beperkt setje gewone kledij kan hij volgens mij weinig bij hebben. Als het dan een paar dagen nat is dan wordt het toch wel heel onaangenaam lijkt me. Anderzijds moet hij natuurlijk niet met 55 Kg bergop.
https://www.strava.com/activities/2569980626
Moustiers … – Banon 85 Km
Vanmorgen nog steeds volgens het vroegere ritme vertrokken maar het was niet echt nodig vandaag. Voor mij vormden zich al vlug donkerdere wolken en aangezien dit alles zich voor mij afspeelde leek het al snel duidelijk dat ik het vandaag niet droog zou houden, na 5 weken zou ik nog eens een regendag hebben. Het ging nog wel een tijdje goed met enkel dreigende wolken maar wat moest komen kwam dus toch. Toen het uiteindelijk daar was, was ik net een plaatsje gepasseerd waar ik dacht van misschien wel even te kunnen schuilen. Dat kon ook wel maar volledig droog bleef ik er ook niet, het schamele ding was van rietmatten gemaakt en daar zaten nogal wat spleten tussen. In de juiste hoeken bood het toch wat bescherming. Ik kon daar echter niet de hele dag blijven en het zag er naar uit dat dit iets van lange duur zou worden, toen het terug wat minder werd zette ik dus toch door. Het lastigste van deze regen was vooral het wegdek. De regen op zich viel meestal wel mee, na het felle begin, en de temperatuur hield zich ook nog best goed maar in het wegdek had ik niet echt vertrouwen. Het werden trage afdalingen.
De lange beklimmingen waren er na gisteren wel uit maar er mocht vandaag tussendoor toch nog een paar keer korter maar toch ook pittig geklommen worden, het begon al vlak na het begin. Het was vandaag wel de geschikte dag om te regenen, de omgeving was wel mooi maar toch een stuk minder spectaculair dan gisteren. Tegen de middag leek het stilaan wat op te klaren maar dat was vooral achter mij. Toch droogde het stilaan op en werd het wat wisselend bewolkt. Banon bleek zo’n typisch stadje op de helling te zijn en toen ik er voor stond besloot ik toch eerst even te checken waar mijn camping zich bevond, het bleek een goede beslissing want ze bevond zich een beetje verderop aan de onderkant. Ik weet wel wat me morgen eerst te doen staat want ik ga in die richting verder.
Ondertussen is het op de camping terug stevig aan het regenen.
https://www.strava.com/activities/2567101165
Gorges du Verdon – Moustiers-Sainte-Marie 52 Km
Het was best leuk kamperen gisteren op die half wilde camping, waar de tenten gewoon kris kras tussen de bomen stonden, tussen de bergen. Het koelde er ook behoorlijk af en vanochtend was het zelfs erg fris te noemen. Toch begon ik er ook vandaag extra vroeg aan, in de wetenschap hoe rap het begint op te warmen.
De route op de rechteroever is wat minder lang en minder zwaar dan de linkeroever, als je de Route des Crêtes niet meeneemt en dat deed ik dus wel. Zoals ik gisteren reeds zei: een stevige lus van goede 20 Km, ik kwam uiteindelijk op 21, extra. En stevig was ze inderdaad wel met fors klimwerk, met zo’n 1320 meter wat hoger dan gisteren ook. De rivier stroomt op een hoogte van 570 meter, de kloof is op dat punt dus 750 meter diep. Ik had op een bepaald moment ook mooi zicht over mijn parcours van gisteren, dat op dat punt het hoogste punt al wel even gepasseerd was. Hoe dan ook was het de extra inspanning wel waard. En op eind van de rit was daar dan terug het Lac de Sainte Croix, vanwaar ik eergisteren vertrok.
Zonder de Route des Crêtes zou de rit in zijn geheel op een 81 Km uitgekomen zijn, wat op zich eigenlijk niet teveel is maar het parcours en de omstandigheden maakten het toch anders. Hoe dan ook ben ik dus tevreden over mijn nachtje kamperen van gisteren en over de Route des Crêtes die ik nu wel deed. Het lijkt me in zijn geheel wel een leuke rit voor met de koersfiets, in totaal een gesloten rit van een 120 Km met stevig klimwerk maar zonder extremen en in een prachtige omgeving.
https://www.strava.com/activities/2564353654
Les Salles… – Gorges du Verdon 50 Km
Eerst nog even terug naar gisteren. Ik overnachtte aan het ac de Sainte Croix, een stuwmeer dat in 1974 gevormd werd. Op de bodem staan nog ergens de restanten van een dorp dat opgeofferd werd maar nu is het dus een idyllisch meer in een schitterende omgeving. Ik kon er vandaag ook nog lang op terugkijken, inclusief mijn startpunt.
Ook vanmorgen ben ik er extra vroeg aan begonnen. Vandaag stond een rondje “Grand Canyon du Verdon” op de menu, te beginnen met de linkeroever om terug te keren langs de rechteroever naar Moustiers-Sainte-Marie. Een rit van goed 80 Km om 12 Km te vorderen. Het beloofde ook een behoorlijk pittige rit te worden. Het begon al onmiddellijk met klimmen, de langste van de dag ineens. Na 10 Km passeerde ik het bordje met “Col d’Hilloire 967 m”, ik had toen 1u15 gefietst … een gemiddelde van net 8 KmH dus. De weg liep echter gewoon verder en ook verder omhoog. Ik zou de top van pas na 13 Km bereiken, goed voor een hoogte van 1.200 meter en nog een gemiddelde snelheid van 7,5 KmH. De temperatuur scoorde op die moment ook al behoorlijk hoge waarden. Ik had dan wel de top bereikt maar het bleef geregeld dalen en terug klimmen. Het werd me dan al snel duidelijk dat een volledig rondje heen en terug, zeker in de huidige omstandigheden, toch weer behoorlijk optimistisch geweest was. Het leek me dus best om de rit te onderbreken en ik ging er vanuit dat er aan de oversteek wel gelegenheid moest zijn. Voor ik die richting uitging heb ik wel eerst nog even Google Maps geraadpleegd, omdat er op een infobord van de volgende gemeente rechtdoor, Comps-sur-Artuby, ook enkele campings vermeld stonden maar dat was wel een stuk uit de richting. Google bevestigde dat er aan de overkant meerdere mogelijkheden waren en ik koos de eerste de beste waarvoor ik niet van mijn route moest afwijken. Het bleek een “municipal” die niet erg ontwikkeld is maar een goed sanitair heeft en mooi in het bos ligt. Het is wel een naaldbos en de dunne toppen bieden niet echt veel schaduw.
Op de route richting oversteek passeerde ik ook nog Trigance, een plaatsje dat niets betekent op de kaart maar toch wel even indruk maakte.
De Verdon stelt alvast niet teleur, de omgeving en de kloof zijn echt wel schitterend. En morgen doen we de rit nog eens over, aan de overkant en in de andere richting. De splitsing in 2 delen heeft mogelijk nog een extra voordeel. Het mooiste deel op de rechteroever is waarschijnlijk de “Route des Crêtes”, die de kloof meer volgt maar ook een zware extra lus van goed 20 Km betekent. Bij een directe heen en terug was dat zeker niet te doen maar met 2 halve ritten kan het misschien wel, met de nadruk op misschien. Het zal van het gevoel van de moment afhangen.
https://www.strava.com/activities/2561739012
Saint-Maximin… – Les Salles-sur-Verdon 72 Km
Ik ben er vanmorgen wat vroeger aan begonnen, kwestie van het maximum te halen uit de “frisse” ochtend uren. Tot een uur of 10 viel het ook nogal mee maar daarna schoot de temperatuur toch weer behoorlijk de hoogte in. Ik heb vandaag dan ook een concessie gedaan aan de warmte. Omdat ik vind dat ik met mijn bepakking op de fiets toch meer obstakel ben normaal draag ik steeds een geel hesje, vanaf vandaag draag ik dat niet meer maar hang ik het uitgespreid over mijn achtertassen. Ik draag ook steeds een bandana onder mijn helm, bij warm weer is dat een licht geval met veel verluchting maar ook die moest er deze namiddag aan geloven en vloog in de achterzak in de hoop om toch wat meer afkoeling te hebben. Mijn helm afzetten is geen optie, ook bergop niet.
Mijn rit begon vandaag over een iets grotere weg, tot Barjols, daarna werden het terug wat kleinere wegen. Maar eigenlijk was het de hele dag wel redelijk rustig. Alleen in Aups werd het plots filerijden, mogelijk zat de markt daar voor iets tussen. Verder leek het verkeer op de kleinere wegen vooral van de toeristen te komen. Zo lijk ik hier in de Verdon het hart van Belgisch Frankrijk gevonden te hebben. Ik kwam over heel Frankrijk wel behoorlijk wat Belgen tegen maar zoals hier was het nog nergens, soms leek het wel alsof ik bijna thuis was. Maar verder kom je hier zowat iedereen tegen: Denen, Zwitsers, Tsjechen, Italianen, (uiteraard) Duitsers en Nederlanders, tot zelfs een paar Monegasken toe.
De col van de dag was de Col de la Bigue met 785 m.
Verder liep mijn routine na aankomst zowat gelijk aan die van gisteren: een blik cola en spuitwater, een literfles voor de gelegenheid en dat was allemaal weg voor mijn tent goed en wel recht stond. Ik neem daar dan wel rustig de tijd voor. Na mijn douche, met warme douchegel, ben ik nog een fles gaan halen maar die is nog niet helemaal leeg. En dit komt bovenop mijn 3 liter water onderweg en een paar koffies. En de dag is natuurlijk nog niet ten einde. Er mag toch iemand de verwarming wat lager zetten van mij 😉
https://www.strava.com/activities/2559052519
Marseille – Saint-Maximin-La-Sainte-Baume 66 Km
Gisteren nog mijn plannen verder afgewerkt tot Esch-sur-Alzette, Luxemburg, nu zien of ik me er aan kan houden. Verder is het ’s avonds beperkt gebleven tot 1 Chouffe, het barmeisje van gisteren sloot de bar wat vroeger dan de barjongen van de dag ervoor.
Ook om Marseille te verlaten heb ik nog maar eens beroep gedaan op een GPS-route, het leek me toch een stuk makkelijker en dat was het ook natuurlijk. Al maakt zo’n route soms al eens een rare sprong om voor een stukje van de grote weg te kunnen verlaten. Na een kleine 15 Km verliet ik Marseille maar dan reed ik rechtstreeks Aubagne binnen. In Aubagne passeerde ik ook langs het Legioen, ik heb me maar niet aangemeld. Pas na 25 Km zou ik de drukte achterlaten in Gémenos, een rustig plaatsje aan de rand van de drukte. Ik nam er ook ineens maar een eerste korte schaduwpauze. In Gémenos zou ik namelijk ook de bergen in trekken, de bergen van het “Massif de la Sainte Baume”. Het ging eigenlijk al de hele tijd wel wat bergop maar hier begon het serieus met de Col de l’Espigoulier, goed voor een 11 Km klimmen naar een hoogte van 728 m. Best een leuke col, in een mooie omgeving, met af en toe ook een recuperatie stukje. Een aanrader voor de liefhebbers die toevallig eens in de omgeving zouden zijn. Hij is schijnbaar ook behoorlijk populair bij de lokale sportievere fietsers. Die keken wel met respect in mijn richting met mijn volle bepakking. Ik heb onderweg wel een paar foto- en de nodige schaduw/drink pauzes genomen. Na de top volgde een korte afdaling maar daarna nog een lang plateau met wat op en af.
Mijn eindpunt was dus St-Maximin-la-Ste-Baume. Zo’n GPS-route maak ik “van deur tot deur”, tot aan de ingang van de camping dus. Dat is wel makkelijk, je moet niet zoeken en kan zelfs hier en daar al eens een stuk afsnijden via een weggetje dat je anders nooit zou nemen. Ik heb al eens gezegd dat mijn routine, indien mogelijk, een frisse cola inhoud an aankomst op de camping. Vandaag heb ik bij dat blikje cola ook nog een blikje Perrier toegevoegd, 2 blikjes cola achtereen is me toch wat zwaar maar ik kon toch nog wat extra fris gebruiken. De douche was ook eerder fris, niet slecht vandaag, maar mijn douchegel was goed warm 🙂 Na de douche ben ik om nog een Perriertje gegaan, het ging allemaal vlotjes binnen.
https://www.strava.com/activities/2555982300
Marseille
De jeugdherbergen in Frankrijk hebben wel een beetje de aansluiting met de 21ste eeuw gemist. Dat ik gisteren op verplaatsing moest om te gaan wassen was nog zo’n probleem niet, het was ook niet te ver. Dat ze geen gastenkeukentje hebben, enkel een microgolf, is ook geen probleem, in Gent is het trouwens ook zo. Ik ben dan maar in de omgeving een burger met friet gaan eten, goede frieten overigens. In Brest hadden ze trouwens wel een wasmachine en een keuken. Maar dat er maar één stopcontact is op een kamer dat is niet meer van deze tijd, iedereen heeft wel telefoons en dergelijke om op te laden. In Brest waren er twee op de kamer, in aangepaste herbergen overal te wereld, of in Europa toch, heeft zowat ieder bed zijn eigen leeslamp met usb oplaadpunt. Ook wc en douche op de gang is toch eerder een zeldzaamheid aan het worden in de meeste herbergen.
Marseille was dan toch wel een bezoekje waard. Ik liet vandaag mijn fiets staan en ging met bus en metro naar het centrum. Je hebt er enerzijds grote art deco gebouwen langs de grote straten, waar sommige steden zoals Riga in Letland hun reputatie op bouwen, en anderzijds de kleine steegjes op de heuvels. En dat alles rond de oude haven die nu toch vooral een jachthaven geworden is met rondom vooral allerhande restaurantjes. Ik koos vanmiddag voor verse sardientjes met een slaatje en frietjes, franse frietjes deze keer maar toch ook niet slecht. De verse sardientjes waren trouwens ook erg lekker, eens wat anders dan deze uit blik. Voor vanavond heb ik nog een slaatje uit blik en een microgolf maaltijd. Afsluiten doe ik waarschijnlijk met een paar Chouffe’s, zoals gisteren al.
Verder ben ik druk bezig geweest met de terugkeer. Zoals in die andere Tour zie het er naar uit dat het zwaarste in het slot zal zitten. Het is mijn bedoeling om in het oosten te blijven en zo richting Luxemburg, het land, te rijden en het lijkt me dat daarvoor alleen maar zware opties bestaan.
Overigens om te eindigen: het is wreed warm in Marseille.
dannyc2018 