De dag begon weer stralend, ik vertrok volledig in het kort, maar met een licht briesje dat al snel zou aantrekken tot een stevige bries en soms iets meer.
Ik moest eerst iets terug rijden om dan de afslag richting westkust te nemen. Het begin ging iets vlotter dan gisteren, deze keer had ik na een uurtje 15,5 Km. Die snelheid zou echter nog weinig stijgen met de toenemende wind. Ik trok op die plaats trouwens toch maar een laagje extra aan, ook alweer vanwege die aantrekkende wind. Ook aan die 15,5 Km bereikte ik Lake Hawea, dat ik een 22 Km zou volgen. Aan het eind van dat meer moest ik een kleine pas over om terug uit te komen aan Lake Wanaka, dat ik ook nog eens voor een 14 Km volgde. Aan het einde van Lake Wanaka ging het over in een vallei lang de rivier die het meer voedt. Ik zag ondertussen in de verte in de vallei de bewolking toenemen en verwachtte nog regen te krijgen maar voorlopig is er nog niets gevallen.
Ik zag vandaag onderweg ook enkele lokale sportfietsers, doorgaans alleen of met twee onderweg. Je moet hier wel wat moed hebben als sportfietser, zowat de enige optie die je hebt is heen en terug rijden. Het is allicht daarom dat mountainbiken wat populairder is.

https://www.strava.com/activities/2931135287

Het weer was op zich wel mooi vanmorgen maar de wind was weer eens terug en hij kwam van de verkeerde richting. Er verschenen ook al snel donker wordende wolken maar het bleef wel droog, tenminste tot het einde van de rit.
De rit vertrok door de vallei van de Clutha, langs de andere kant dan dat ik een paar weken terug in de andere richting deed. Het werd een behoorlijk gevecht over een vrij drukke weg met ruw asfalt, vals plat en dus die stevige tegenwind. Na een uur fietsen stonden er 14,5 Km op de teller. Daarna nam de wind wel terug wat af en ging de gemiddelde snelheid lichtjes omhoog om te eindigen op een kleine 16 aan het einde. Dat einde lag dus in Wanaka, aan het gelijknamige meer. Toen ik daar arriveerde vielen de eerste druppels van het eerste buitje. Er zouden er nog een paar volgen maar het klaarde ook wel terug op.
En dan nog een aflevering van de sage: “Hoe moet het nu verder?”. Gisteren namiddag heb ik een volledige alternatieve route uitgewerkt met de nodige overnachtingsplaatsen op geschikte afstanden. Dat zou het dus worden … tot ik ’s avonds besefte dat dit mij op 27 december terug op mijn route in het westen zou brengen. Een datum die ik ook wel haal als ze zich kunnen houden aan hun belofte om de weg terug te openen voor kerstmis. Ik volg de situatie dagelijks op (https://www.journeys.nzta.govt.nz/traffic-and-travel-list-view/) maar er is geen garantie op die belofte natuurlijk en je weet ook niet of het weer de volgende dagen nog veel invloed zal hebben. Momenteel is er nog een stuk van een 40 Km afgesloten. Voorlopig lijkt mijn plan om rustig richting Franz Josef Glacier te rijden, een extra ritje in vanuit Haast en een lange rit in 2 splitsen levert een paar dagen extra op, en daar te zien wat de mogelijkheden zijn/worden. Als het dan toch mislukt en ik alsnog moet terugkeren en rondrijden dan zal het noorden er wel grotendeels bij inschieten. Wordt ongetwijfeld nog vervolgd.

https://www.strava.com/activities/2929225325

Vanmorgen begonnen onder een stralende hemel. Ik vertrok nog eens in korte broek, dat was alweer een tijdje geleden.
Vandaag ging het terug naar Cromwell, waar ik een paar weken geleden ook al was. Ik nam daarvoor de route langs Arrowtown, niet de kortste of de makkelijkste route maar Arrowtown is een oud mijnstadje dat gedeeltelijk gerestaureerd is en dat je schijnbaar gezien moet hebben en dat heb ik dus gedaan. In Arrowtown heb ik uiteindelijk ook mijn lange mouwen uitgedaan, ik fietste vandaag dus nog eens 50 Km in het kort.
Verderop passeerde ik langs de Kawara Bridge, de geboorteplek van het bungeejumpen. Ik heb ook deze gelegenheid maar aan me laten voorbijgaan. Nog verder ging het door de Gorge van de Kawarau rivier, die uit het Wakatipu Lake stroomt.
Voorbij de Gorge zag ik nog resten van een goudzoekerssite.
In Cromwell verblijf ik terug in de backpackers. Voorlopig ik 1 persoon gezien die er toen ook al was, de jonge Belg.
Van hier gaat het de volgende 3 dagen richting Haast, waar ik zal beslissen of ik nog verder zal gaan. Tot Franz Josef Glacier is mogelijk maar het ziet er naar uit dat het van het weer zal afhangen. Vanaf Haast zou ik, heen en terug plus een paar dagen ter plaatse, op 4 dagen extra rekenen. De voorspelling voor de omgeving is echter terug regen voor volgende week en ik weet niet of ik 4 dagen extra in de regen wil investeren als ik toch terug moet keren en een langere route naar het noorden moet nemen. Dan laat ik misschien liever die 4 natte dagen voor hopelijk 4 betere dagen in het noorden. We zullen zien.

https://www.strava.com/activities/2927349728

Het weer verschol weinig tegenover gisteren, alleen regende het niet bij de start. Het was dus toch wel degelijk de betere dag om te gaan fietsen.
Het bleek al snel een behoorlijk stevige rit te gaan worden met nogal wat pittige klimmetjes. In het begin heb ik me wel eens afgevraagd waarom ik deze deed, een zware extra rit in tenslotte dezelfde omgeving. Maar de omgeving blijft natuurlijk wel prachtig en in de tweede helft, van de heenweg, werd het zicht toch weer anders met besneeuwde bergtoppen aan het einde. Het bleek ook een verrassend drukke weg te zijn voor een doodlopende weg. Daar zijn echter enkele redenen voor: je hebt mensen zoals ik die het doen als een daguitstap vanuit Queenstown, veel van de activiteiten die aangeboden worden in Queenstown spelen zich echter af in de omgeving van Glenorchy waardoor er dus mensen heen en terug moeten getransporteerd worden, er is nogal wat accommodatie in Glenorchy en de streek is schijnbaar een erg populair wandelgebied. En dat zorgt dus voor nogal wat verkeer op een doodlopende weg.
In Glenorchy stond ook nogal wat in het water dat daar eigenlijk niet hoort in te staan. Ik heb nu in 2 dagen de volledige lengte van het meer afgefietst, goed voor zo’n 90 Km. Die afstand zegt wel iets over de hoeveelheid neerslag die er moet vallen om het waterpeil van dat meer met meer dan een meter te doen stijgen. Ik heb het ook even opgezocht, Lake Wakatipu is het tweede grootste meer van South Island met een oppervlakte van 291 Km2. Ter vergelijking, groot Ieper met al zijn deelgemeenten heeft een oppervlakte van 130 Km2.

https://www.strava.com/activities/2925222448

Omdat het vanmorgen nogal vochtig was, met grijze wolken en motregen, heb ik mijn programma maar omgegooid en vandaag mijn “rondhangdag” genomen, hopend op een betere fietsdag voor morgen.
Ik schreef gisteren wat grappend dat het water hoog stond maar mijn voeten droog bleven. Zo erg grappig is dat eigenlijk niet want voor een paar dagen was dat in het centrum alvast niet het geval, de hostel ligt wel wat hoger en droger.
Queenstown lijkt erg op een grotere versie van Te Anau, alles in het teken van het toerisme. Het stadje heeft een 16.000 vaste inwoners maar ontvangt jaarlijks 3,5 miljoen bezoekers. Naast de grote sightseeing tours die Te Anau aanbiedt, een cruise op de Milford Sound betekent van hieruit eerst en laatst ook nog een busrit van een 300 kilometers, staat Queenstown vooral in het teken van de “kick” met dingen als bunjee, alle vormen van para toestanden, downhill, jetboten groot en klein, …
Ik hield het een stuk rustiger. Nadat ik begonnen was met de was wandelde ik naar het centrum en nam de kabellift naar boven. Na daar wat rondgehangen te hebben daalde ik terug af en na de middag deed ik nog eens een boottochtje. Ik koos voor de “Million Dollar Cruise”. Die gaat in een kleine zijarm van het meer, waarrond groot Queenstown gebouwd is. De naam van de cruise slaat op de waarde van de huizen rondom deze zijarm, vooral aan de noordkant ervan. De gemiddelde waarde van de huizen daar ligt dus boven het miljoen NZ$, duidelijk de betere kant van Queenstown.
Volgende update over de wegsituatie: het lijkt er nu op dat ik toch tot aan de gletsjers zal geraken maar niet verder, over het stuk daarachter spreekt men over “openen voor kerstmis, als het weer meewil”. Het duurt nog even voor ik zo ver ben maar tegen kerstmis zal voor mij toch wat laat zijn. Ik zal nu bekijken hoever ik zal gaan, hoe verder ik ga hoe verder ik ook moet terug komen natuurlijk en ik las gisteren een artikel dat de gletsjers ondertussen zo afgesmolten zijn dat je ze zonder speciaal transport niet meer kan bereiken.

Vandaag nog eens kunnen fietsen zonder regenkledij 🙂 . Het was wel wat wisselend bewolkt maar verder een mooie dag.
Het hotel zat gisteren vol met fietsers, dat wil zeggen ikzelf en nog een achttal Taiwanezen. Vijf van die Taiwanezen deden het met een plooifietsje.
En vanmorgen dus de weg verder gezet met mooi weer en weinig wind. Na 18 Km bereikte ik Lake Wakatipu, dat ik voor de rest van de rit zowat zou volgen. Het golfde wel wat langs de oevers van het meer. Na 32 Km had ik het eerste zicht op Queenstown, mijn doel van vandaag. Ik was toen dus nog niet halfweg de rit. Dat toont een beetje hoe groot de meren hier wel zijn, Queenstown is dan nog maar halfweg het meer. Ook in Queenstown staat het water hoog maar de voeten blijven wel droog. Ik zal hier 2 dagen blijven, morgen doe ik waarschijnlijk een fietsuitstapje naar het einde van het meer en terug en woensdag wordt dan een rustige rondhang dag.
En dan nog een update van de weg situatie. Mijn eerste inschatting van de situatie was schijnbaar volledig verkeerd. Momenteel ziet het er naar uit dat ik mijn rondrit niet zal kunnen volmaken zoals voorzien, de highway 6 is langs de westkust over de hele lengte afgesloten wegens overstromingen en grondverschuivingen en men zegt dat dit voor een paar weken zou kunnen zijn. Langs de oostkust is wel één van de twee routes terug geopend, deze waarlangs ik naar het zuiden kwam. Momenteel ziet het er naar uit dat ik wel Haast, het eerste plaatsje aan de westkust, zal kunnen bereiken maar vanaf daar is momenteel alles afgesloten. De gletsjers, Fox en Franz Josef, waar ik naar uitkeek zal ik hoogst waarschijnlijk dus niet kunnen bereiken. Nu zijn die gletsjers behoorlijk populair en er zitten daar dus nogal wat toeristen en die kunnen momenteel noch naar het noorden noch naar het zuiden want de weg is langs beide kanten volledig gesloten. Voor mezelf heb ik, als de weg over een week inderdaad nog gesloten is, al een mooi alternatief op zicht. Ik zal dan wel een schitterend stuk westkust missen, zeggen ook de lokalen zelf, maar zal ongetwijfeld veel ander moois zien. Ik zal wel een stuk moeten terug rijden over de route die ik al deed maar misschien kan ik daarbij deze keer wel in Mount Cook terecht voor een paar dagen.

https://www.strava.com/activities/2920963483

Het heeft zowat de hele nacht geregend en gewaaid. Ook vanmorgen regende het nog steeds maar de wind was wel gaan liggen en al bij al viel het nog mee.
Het zuiden van Nieuw Zeeland beleeft momenteel de natste lente/zomer in 20 jaar, in 1999 blijkt het ook erg geweest te zijn. Het begint ook meer en meer gevolgen te hebben. Gisteren namiddag werden 3 noord-zuid verbindingswegen tegelijk afgesloten, enerzijds weggespoeld door rivier overstromingen en anderzijds overspoeld door aardverschuivingen. Deze 3 wegen zijn meteen ook de enige noord-zuid verbindingswegen, het zuiden is momenteel defacto dus afgesloten van de rest van het eiland. Ik zal er alvast de volgende 5 dagen nog geen last van hebben maar ik kan me voorstellen dat er nogal wat mensen die nog met een huurwagen in het zuiden zitten en deze in de volgende dagen in Christchurch zouden moeten inleveren om dan terug naar huis te vliegen momenteel nerveus worden. Vooral omdat de 2 wegen in het oosten het hardst getroffen lijken omdat ze weggespoeld zijn. Ikzelf moet over een vijftal dagen over de weg in het westen, die overspoeld werd door slib. Dit is makkelijker te ruimen en de weg is momenteel overdag al terug open met éénrichtingsverkeer. Tegen dat ik daar moet passeren zou het dus al wel moeten meevallen.
Over de rit van vandaag valt minder te vertellen. Het ging voor een kortere rit verder richting Queenstown, veelal met motregen. Op de middag werd het wat wisselvalliger, naar het einde van de rit verschenen er wat opklaringen maar bij aankomst regende het weer. Ondertussen hebben we nog meer opklaringen en buien gehad.

https://www.strava.com/activities/2918283651

Het is nog zowat de hele nacht blijven regenen en ook bij het opstaan ging het nog steeds door. Ik maakte me dus op voor weer een nieuwe dag in de regen maar uiteindelijk zou dat nog goed meevallen.
Ik begon mijn rit met van meer tot meer te rijden, van Manapouri naar Te Anau, en deed dat zowaar droog. Onderweg ging het wel wat regenen en ook in Te Anau was het behoorlijk miezerig maar het viel voorlopig allemaal nog wel mee. Te Anau leeft puur van het toerisme, het is er allemaal accommodatie, eten en drinken of booking agency voor dagtrips allerhande. Ik had er dus ook de mogelijkheid om voor een tweede cruise te gaan, deze keer naar de Milford Sound, maar ééntje vond ik wel genoeg. Ik ging in Te Anau wel op zoek naar cash en een supermarkt maar zou dan alvast een stuk verder rijden richting Queenstown. Bij het verlaten van Te Anau begon het echt te regenen, ik was er van overtuigd dat het nu vertrokken was voor de rest van de dag maar ook dit zou niet zo lang blijven duren. Ik kreeg zelfs al eens de zon te zien. Tegen de middag zag in de verte in de vallei terug een donkere massa opduiken, daar zou ik sowieso toch nog door moeten maar mijn weg week af naar rechts en ik heb de donkere massa niet meer terug gezien. In de plaats daarvan kreeg ik zelfs blauwe lucht en zo werd de rit nog echt mooi, met weer een wat andere omgeving.
Gaandeweg was ook de wind aangetrokken en zo kreeg ik naar het einde te maken met een erg stevige wind … in de rug, de snelheid ging dikwijls vlotjes richting 40 KmH. Ik weet nog dat het de eerste week, in omgekeerde omstandigheden, eerder richting 12 KmH ging.
Al bij al werd het vandaag dus een best mooie dag. Ondertussen regent het wel terug wat dus morgen is het misschien ook wel weer anders maar deze heb ik toch alweer gehad.
Ik eindigde mijn rit in het Railway Hotel in Mossburn, van de railway is niets meer te bespeuren maar het hotel is dus gebleven.

https://www.strava.com/activities/2915948258

Je kon vandaag weer moeilijk een mooie dag noemen, met regen en wind. Hij begon nochtans redelijk droog met zelfs enkele mooiere opklaringen maar lang duurde dat allemaal niet.
We begonnen de dag met een overtocht van Lake Manapouri. De maatschappij heeft aan het vertrekpunt wel wat extra constructiewerk nodig gehad om de mensen met min of meer droge voeten aan boord te krijgen. De overtocht duurde een drie kwartier. Om het waterpeil van zo’n groot meer met een paar meter te doen stijgen is natuurlijk meer nodig dan een paar dagen regen. Ze zitten hier al een paar maanden in voortdurende cycli van sterke wind en zware regen, ze krijgen zo de laatste maanden zo’n drie maal de voorziene regenhoeveelheid. Niet moeilijk dat ook de lokalen klagen over de regen. Het peil stijgt overigens nog steeds en ze hebben nu al de nodige moeite om hun gebouw enigszins droog te houden, pompen aan de buitenkant en handdoeken tegen de kieren aan de binnenkant.
Verder over onze trip, aan de overkant van het meer wachtte ons een busrit van eveneens zowat drie kwartier om ons over een pas naar de fjord te brengen. Die weg is in de jaren vijftig aangelegd om een waterkrachtcentrale te bouwen aan de rand van het meer. Via waterturbines stroomt het water van het hoger gelegen meer door de bergen naar de fjord. Wij deden op de fjord een rondvaart van ruim twee uur, het was overigens daar de regen met momenten echt toesloeg. Na de rondvaart volgden we dezelfde weg in omgekeerde richting terug naar Manapouri.
Ondanks het weer werd het toch een heel mooie dag. Het voordeel van zoveel regen is dat je sterke watervallen krijgt. In principe zijn er schijnbaar maar twee permanente watervallen, al de rest is afhankelijk van de omstandigheden. We spotten ook nog een pinguïn maar het was moeilijk om er een deftige foto van te nemen op een rollende boot. Verder deed het wel goed om eens een dag zonder te hebben tussendoor en ook leuk, ondanks de stevige regen ben ik vandaag niet nat geworden. Morgen zal dat weer terug anders zijn 😦 .
Ik maakte vandaag 130 foto’s, het is dan moeilijk om er 12 te selecteren dus heb ik vandaag mijn selectie voor de gelegenheid nog eens verhoogd naar 15.

Vandaag was echt wel een triestige dag. Ik ben vertrokken met regen en aangekomen met regen en tussenin … regen. De lokalen klagen trouwens ook over het weer. Schijnbaar hebben ze in de eerste vier dagen van december een vierde van de gemiddelde neerslag voor de maand gehad, het regen hier dikwijls maar het is dus schijnbaar toch wat extreem voor de tijd van het jaar. In Queenstown, waar ik maandag zou moeten aankomen, dragen ze de zandzakjes aan vanwege het stijgende niveau van het meer. Volgens de weerberichten zou het vanaf maandag wel terug moeten beteren.
Na 50 Km lag er vandaag een pittig klimmetje op de route. Mooie uitzichten op de pas, meldde mijn routeboek. Ik heb er weinig van gezien maar ik ben er wel van overtuigd dat het er prachtig moet zijn op een zonnige dag, zoals heel de route van vandaag erg mooi moet zijn … op een zonnige dag. De foto’s van vandaag zijn niet zozeer van de mooiste momenten maar wel van de droogste, die korte momenten dat er wat minder regen viel. Ik heb er eerst ook nog 3 van gisteravond in de aanbieding.
Ik heb vandaag nog eens Vlaams gesproken. De receptie van het motel/backpackers/camping waar ik overnacht opende pas om 2 uur, terwijl ik iets vroeger was. Terwijl ik nog even wachtte kwam er ook een jong koppeltje aan met een camper en ik hoorde dat ze Vlaams spraken, dus heb ik ze even aangesproken om de tijd te passeren. Ik blijf hier trouwens weer voor 2 nachten. Morgen ga ik de echte toeristische toer op voor een daguitstap met boot, bus en boot. Je hoopt dan maar op wat beter weer maar de vooruitzichten zijn dus niet goed. Moest ik ze ter plaatse nog boeken dan zou ik het misschien overslagen maar ik boekte ze reeds op voorhand in november om ze nog op mijn kredietkaart uitgaven van vorige maand te hebben. Kwestie van de limiet voor december wat te ontlasten. Hoe dan ook wordt het morgen eens een rustige dag en zal ik vooral binnen en droog zitten. Ik ben daarstraks al eens gaan kijken naar het vertrekpunt. We vertrekken met een boottocht over een meer en ook dat staat schijnbaar bijzonder hoog, het water staat er tot het tafelblad van de picknicktafels.

https://www.strava.com/activities/2911948830