Sinds 1 juli 2018 ben ik een jong gepensioneerd ex-militair, vandaar de 2018 in de titel.
Sindsdien vul ik mijn dagen met fietsen, wandelen, reizen en fotografie, liefst in combinatie met elkaar.
Ik had reeds een blog lopen maar ben daar schijnbaar op de limieten gelopen.
Wat vooraf ging: www.bloggen.be/dannyc2018
Bij de blauwe lucht van vanmorgen had ik gedacht van, ondanks een toch wel snedig windje, nog eens te gaan fietsen maar toen vanmiddag al terug bewolking verscheen heb ik toch maar weer voor een wandeling gekozen. Ik ging echter wel op verplaatsing, naar de Galgenbossen in Vlamertinge, waarbij ik toch ook nog 19 Km fietste. Toen ik de eerste keer in de Galgenbossen ging wandelen zag ik daar een ree maar dat geluk heb ik daarna niet meer gehad. Het lag er vandaag trouwens wel heel erg vettig.
Aangezien het vandaag nog wat grijzer was dan gisteren, hoewel het daarbij wel minder vochtig was, heb ik maar weer voor een wandeling gekozen. Ik ging nog eens naar die andere vijver, in Dikkebus. Die leek vandaag wel extra groot, ik kon alleszins de overkant niet zien š
Vandaag dus voor een fietstochtje gekozen in plaats van een wandeling. Het weer leek me er wel geschikt voor, wat minder koud en grijs dan gisteren nog. Het was in het begin wel terug even wennen aan de lichte koersfiets, met ook een toch iets andere houding, maar het voelde toch al snel weer lekker aan. Ik heb het wel niet te lang of te lastig gemaakt.
Vandaag ben ik naar de Palingbeek gereden voor mijn wandeling. Ik ben eigenlijk verrast over hoe vochtig en vettig het op veel plaatsen was, ik ben natuurlijk pas sinds vrijdag terug in het land en besefte niet dat het schijnbaar nogal veel geregend heeft de laatste tijd. Ik ben er van overtuigd dat ik in de Palingbeek een ijsvogeltje heb zien vliegen maar ik heb het in de struiken niet meer kunnen zien om zeker te zijn.
Na 2 luie dagen bij moeder op de zetel was het stilaan tijd om terug wat actief te zijn. Ik geloof dat die luie dagen wel eens goed geweest zijn voor de benen maar tegen de jetlag helpt het waarschijnlijk niet. Je valt ’s middags al vlug eens in slaap en dat helpt niet noodzakelijk om je terug aan te passen aan het lokale ritme, ook al omdat je daardoor ’s nachts dan weer wat minder slaapt. Gisteren beperkte dat actief zijn zich nog tot de verplaatsing naar mijn andere thuis en daar eerst ook nog te gaan winkelen. Vandaag werd er terug gewandeld. Ik deed mijn meest klassieke wandeling langs de Vesting, Zillebeke Vijver en de Verdronken Weide.
Ik ben dus terug thuis, dat is dan thuis bij moeder. Eigenlijk ben ik dat al 24 uur maar gisteren was er niet veel lust of moed om daar iets over te melden. Ik werd, in Belgische tijd, woensdag avond om 8 uur bij mijn hotel opgepikt voor de transfer naar de luchthaven. Dat was erg ruim op tijd, en voor de kleine en rustige luchthaven van Christchurch is dat niet echt nodig, maar deze keer was dat op conto van de reisagent die de transfer regelde, al zou ik het zelf waarschijnlijk op dezelfde manier gedaan hebben. Een pick-up net na het ontbijt, in lokale tijd, komt overigens best goed uit. Van Christchurch volgde een vlucht van ruim 10 uur naar Singapore. In Singapore had ik deze keer “maar” 6 uur en daar boekte ik geen kamer voor, het duurt dan toch wel behoorlijk lang. Van Singapore naar Amsterdam was nog eens goed voor een vlucht van ruim 13 uur. In oostelijke richting duren de vluchten altijd wat langer vanwege de overwegende tegenwind. Op Schiphol moest ik wel even wachten op mijn fiets. Ondertussen passeerden er wel nog 3 andere fietsen, van een andere vlucht, om nog maar eens te wijzen op de draaischijf van Schiphol in het “ver weg fietsen”. Na Schiphol ging het dan per trein naar Herentals en nog even met de fiets verder naar huis. Daar kwam ik even voor de middag aan. Ik was dus zowat 40 uur onderweg, waarvan een 24 uur effectief in de lucht. Dat is het nadeel van aan de andere kant van de wereld te gaan reizen en dan heb je bij aankomst dus nog weinig lust of moed om iets te schrijven, tenslotte was het dan ook tegen middernacht in mijn vorige tijdszone. Singapore Airlines bevestigde wel nog eens hun reputatie met ook in economy ruime beenruimte en goede service. Daarmee is een mooie reis definitief ten einde, tijd om stilaan aan de volgende te denken: in onze eigen lente en zomer nog eens richting Noorwegen maar niet helemaal meer tot boven.
Vandaag, op mijn laatste dag in Nieuw Zeeland, nog een laatste uitstap gemaakt. Mijn alternatieve retour route voor maandag zou onder andere via een veerbootje van Diamond Harbour naar Lyttelton gegaan zijn. Volgens mijn allereerste plan zou ik zelfs nog overnacht hebben in Diamond Harbour maar dat was al eerder geschrapt voor een extra overnachting in Akaroa. Vandaag heb ik dan de bus naar Lyttelton genomen om daar met het veerbootje naar Diamond Harbour te gaan om daar nog wat te wandelen, nog een laatste keer in het bos, een laatste keer tussen de vogels, een laatste keer langs zee. Ik was in mijn bericht van maandag overigens een beetje optimistisch geweest met mijn 150 wandelkilometers. Daar bleken ook nogal wat kilometers van november thuis voor het vertrek bij te zitten. Uiteindelijk deed ik ongeveer de helft, plus 7,5 van vandaag. Toen ik in Lyttelton aankwam voelde ik me al bijna thuis. In de mate dat ik me, na een twaalftal bezoeken, behoorlijk thuis voel in Noorwegen. Lyttelton blijkt ook een cruise bestemming te zijn, vanwaar ze waarschijnlijk o.a. Christchurch bezoeken. Bij de terugkeer met het veerbootje voelde ik me nog dichter bij huis met de verschijning van de Albatros uit Sliedrecht. Toen ik terug in mijn hotel aankwam stond mijn “geboxte” fiets al te wachten. Daarmee zit het er echt wel ongeveer op, morgenvroeg om 8 uur heb ik een pick-up naar de luchthaven voor de lange weg terug. Voor de laatste dag heb ik nog wat meer extra foto’s, ik kan soms echt niet selecteren.
Vandaag is een eerder slome dag geweest. Eerst heb ik mijn fiets binnen gebracht om te “boxen” voor de terugvlucht. Ze hadden daar wel mijn afspraak een dag verkeerd genoteerd en ik zal hem dus pas morgen terug hebben. Daarna heb ik de rest van de voormiddag wat rondgehangen in de stad maar veel heb ik daar niet meer te doen dus is het echt bij rondgehangen gebleven. Op de middag ben ik dan verhuisd van de hostel van gisteren naar het hotel van de laatste 2 nachten. Ondertussen was het na de middag echt mooi weer geworden maar ik heb het verder sloom gehouden. Wel nog een laatste wasje gedaan om donderdag met frisse kleren te kunnen terugkeren.
Het weer gaf me vandaag nog een keer alles. Het begon met een frisse start met donkere, grijze wolken. Wolken waar af en toe de zon al eens kon door breken maar waar ook al eens regen uit viel. De eerste bui viel net samen met de lange afdaling, waar ik dus niet blij mee was. Niet dat ik met de verdere buien wel blij was maar tijdens een afdaling speelt het toch iets meer. De eerste 1500 meter deed ik te voet met de fiets aan de hand, ik betrouwde de steile afdaling gewoon niet met deze configuratie. Origineel was het de bedoeling om via een andere route terug te keren naar Christchurch maar ondertussen leerde ik dat daar een stuk van zo’n 15 Km gravel tussen zat dat ook nog over een stevige pass ging, dat hoefde ik niet meer op mijn laatste fietsdag en werd dus geschrapt. Er was ook nog de mogelijkheid om voor het eerste deel de Summet Road te nemen maar deze is hoger en langer, dat hoefde dus ook niet meer. Dan bleef er naar het einde toe nog de mogelijkheid om via een andere route Christchurch te bereiken maar deze ging ook nog eens over een pass en na de laatste lange klim, en vochtige afdaling, vond ik het wel genoeg geweest. Uiteindelijk keerde ik dus terug langs dezelfde weg als waar ik vrijdag over gekomen was, waarbij ik in deze richting de laatste 50 Km losjes kon uitbollen. Na mijn lunchstop trok ik nog eens de volledige kit aan voor de laatste 20 Km en een goed half uur stevige regen. Bij het naderen van Christchurch begon het stilletjes aan weer op te klaren maar daar kreeg ik dan nog even wat wind op de kop om het volledig te maken. Daarmee zit mijn tour rond het Zuid Eiland erop. Ik fietste ruim 3.500 kilometer in 49 ritten. Dat is iets meer dan ik op voorhand begroot had, vanwege mijn lange omleiding halfweg dus. Ik wandelde ook 155 geregistreerde kilometers. Nieuw Zeeland is een prachtig land om te fietsen maar het is niet erg fietsvriendelijk, toch niet voor wie op de weg fietst. Er is niets echt plaats op de weg voor fietsers, het verkeer gaat dikwijls snel en er wordt vaak ingehaald zonder te vertragen of echt uit te wijken. Af en toe is het daarbij toch wel eens behoorlijk oncomfortabel. Toch rijden er hier ook fietstoeristen rond, met name vandaag zag ik er ondanks de regen toch een twintigtal. Men gaat hier echter veel meer voor het mountainbiken. Daarvoor zijn er veel “trails” aangelegd, dat zijn dan (gravel-)paden en soms goed voor meerdaagse fietstochten. Voor sommige stukken lopen die dan gewoon langs de weg maar de gemiddelde Nieuw Zeelander die niet met de koersfiets rijdt, ook deze met een gewone fiets dus, geeft toch de voorkeur aan die trails boven de weg. Wat het weer betreft mag ik eigenlijk niet echt veel klagen. Ik heb natuurlijk wel een aantal regendagen gehad maar dat is logisch als je 2 maanden gaat fietsen in Nieuw Zeeland. Wel heb ik boven gemiddeld wind gehad, Nieuw Zeeland staat als eiland ook wel bekend als vrij winderig maar het was dit jaar toch wat meer dan gewoonlijk. En ik heb dus natuurlijk ook wel wat geleden door de regen die eerder viel, en ook nog viel op een aantal plaatsen terwijl ik op drogere plaatsen fietste, en die me dus een stuk van de westkust kostte. Alles samen ben ik echter heel tevreden over mijn tocht.
