Na een vochtige voormiddag, waarbij de neerslag naar beneden dwarrelde in plaats van te vallen, kwamen de opklaringen net op tijd om toch de fiets te nemen, met de camera op de rug. De wind was nog altijd een stevige factor maar ik ben toch erg blij met mijn beslissing, het was lang geleden dat ik nog zo’n vogel succes had 🙂 . Er zijn waarschijnlijk niet veel “vogelspotters” op de fiets maar het kan dus wel 🙂 . Diksmuide was dus eerder een keerpunt dan een bestemming.
Ook deze voormiddag was er weer eentje vol twijfels maar uiteindelijk koos ik vanwege de windstoten, die in de loop van de namiddag alleen maar steviger zouden worden, toch maar weer voor een wandeling. Op de terugweg, met de wind op de kop, was ik daar best blij om, het was te voet bij momenten al lastig genoeg.
Vanmorgen was weer een voormiddag vol twijfels maar uiteindelijk besliste ik om, ondanks de vrij stevige wind en een kleinere kans op neerslag, toch voor een ritje te gaan. Net toen ik klaar stond om te vertrekken viel er zo’n kleinere kans uit de lucht en toen ik even mijn kop uit het venster stak blies er een echt wel snedige wind in het gezicht, het werd dus toch alsnog een wandeling. Ik zou ook onderweg nog zo’n buitje krijgen, het duurde dan wel niet lang en stelde niet zoveel voor maar was dus wel even onaangenaam.
Omdat er in de loop van de namiddag een toenemende kans op wat regen zou zijn, koos ik vandaag terug voor een wandeling. Ze zou ook eindigen met het begin van het gemiezer. De voormiddag was allicht beter maar die gaat op vrijdag in principe naar inkopen doen. Ik kon vandaag een goudvink, heb ik opgezocht 🙂 , schieten. Dat is toch eens wat afwisseling van de dagdagelijkse roodborstjes en meesjes en …
Het weer was niet veel beter dan gisteren maar toch besliste ik vandaag uiteindelijk dat een ritje wel moest kunnen. De weer app’s voorspelden wel mogelijke opklaringen voor de namiddag maar die lieten nog ruim een uur op zich wachten.
Het was nog altijd even grijs maar de wind was nagenoeg weg en de voorspellingen waren droog en dus nam ik nog eens de koersfiets voor een ritje. Onderweg raakte ik ergens het goede spoor kwijt want ik bevond me plots in onbekend terrein, ik doe dit rondje ook niet zo dikwijls. Het werd dus even wat improviseren om dat spoor terug te vinden 🙂 .
Ik heb lang getwijfeld maar uiteindelijk beoordeelde ik het weer, met nog steeds behoorlijk stevige windstoten en grijze wolken waaruit mogelijk wat gemiezer zou komen, toch als te weinig fietsvriendelijk. Het gemiezer zou wel uitblijven maar het bleef toch behoorlijk winderig en grijs. Terwijl ik “bezig” was met een roofvogel, hoog in de lucht, zag ik plots een drietal reeën voorbij zoeven. Ik was er helemaal niet klaar voor, en had vanwege de voorziene luchtfoto totaal verkeerde instellingen op de camera, maar in een reflex kon ik nog net een schim van de laatste vastleggen. Ze raasden echter in de richting waarin ikzelf ook ging en een beetje verder kreeg ik een tweede kans toen ze terugkeerden op hun stappen. Nog niet ideaal, tussen de bomen, maar tenminste wel duidelijk. Ze waren met drie maar ik kreeg er maar twee van in beeld. Ik kon nu overigens ook zelf vaststellen dat een ree zich niet laat tegenhouden door een afsluiting, gewoon vanuit stilstand erover. Ik stond er ook van versteld hoe geruisloos dit alles verliep, vooral de eerste passage was echt wel dichtbij maar ik hoorde niet het minste geluid. Er stond natuurlijk ook wel wat wind, wat misschien het geluid wat maskeerde. Dit alles vond trouwens plaats aan de andere rand van de Palingbeek. Ik zag daar nog niet eerder reeën maar had wel altijd al het gevoel dat het er een goede omgeving voor zou zijn, daarom dat ik de lus ook vandaag weer in mijn route opnam.
Er zou vandaag wat minder wind staan en dus greep ook ik weer naar de fiets, met dikke banden en camera langs de IJzer van Fintele tot Diksmuide. Er zal ook wel minder wind geweest zijn maar hij was toch nog erg goed voelbaar, vooral het begin was echt wel lastig. Langs de IJzer ging het wel beter en terugkomen best vlot.
dannyc2018 