Hoewel Brest een eerder zielige stad was heb ik gisteren toch een goede dag gehad. Na de middag nog rustig wat bezig geweest in de herberg en rondgehangen aan het strandje en omgeving. En ’s avonds heb ik de dag afgesloten met mosselen met frieten. Het waren wel de kleinste mosselen die ik in bijna 50 jaar gegeten heb, moeder zou zeggen: “zo had je ze vroeger het liefst”, de frieten waren de naam eigenlijk niet waardig en het lokale witbiertje werd ook niet naar behoren opgediend maar verder was alles OK. Ik bedoel maar, van smaak viel het allemaal wel mee.
Vandaag prettig fietsweer, wisselend bewolkt en een aangename temperatuur. Tijdens de afdalingen onder de bewolking was het soms zelfs eerder wat frisjes.
Ik heb Brest verlaten op dezelfde manier als dat ik het betreden heb. De makkelijkste weg in en uit en de herberg was daarvoor perfect gelegen. Al moet ik ook wel zeggen dat de fietsroute bewegwijzering in Brest en omgeving perfect was. In Plougastel-Daoulas stopte de bewegwijzering en had ik ook mijn eerste twijfel moment, vooral omdat ik dacht dat ik al in Daoulas was terwijl dit nog een ander plaatsje is een beetje verderop. In Daoulas zelf miste ik ook even door onoplettendheid maar vanaf dan werd het wel makkelijker, de D770 volgen helemaal tot in Quimper oftewel Kemper zoals de Bretoenen zeggen. Voor de passage door Quimper heb ik dan toch de GPS-route te hulp genomen. Geëindigd ben ik aan de andere kant van Quimper op de Camping Orangerie. Naast een camping en een orangerie hebben ze op dit enorme terrein ook een Gite, challets, studio’s, … en een 9 Hole golfterrein. De prijs is ook aangepast aan de golf, een beetje hoger dan gemiddeld dus. Ik sta dan wel heel mooi maar voor zowat dezelfde prijs had ik in Saint-Malo 2 nachten, en dat was nog niet de goedkoopste plaats, en daar stond ik ook best goed en graag.
Het was verder vandaag een erg mooie rit langs leuke plaatsjes.
Maand: juni 2019
Brest
Gisteren, naast de gebruikelijke karweitjes, ook mijn planning wat verder uitgewerkt tot Marseille.
Ik lees in de krant over een hittegolf in Frankrijk tot 40°+, niet waar ik ben echter. Hier is het heel gewoontjes, ik ben in sweater met lange mouwen naar de stad geweest.
Ik was hier al eens in een heel ver verleden, het moet begin 1982 geweest zijn, als matroos milicien aan boord van het squadron MSI’s. De MSI’s, de kleinste mijnenvegers, moeten gedemagnetiseerd zijn, om geen magnetische mijnen te activeren, en dat gebeurde dus in Brest. Hoewel we hier een week waren heb ik van de stad toen niet veel gezien. Wel was het de gewoonte om in die periode met de volledige bemanning een zeevruchtenbuffet te gaan eten. De combinatie van zeevruchten met de nodige wijn en wat pintjes achterna bleek teveel voor een 19-jarige gast, ik herinner me dat de avond ergens geëindigd is naast een wc-pot.
Vandaag heb ik moeten vaststellen dat ik toen van de stad niet veel gemist heb. Ik ben dus met de fiets naar het centrum gereden en daar wat verder rondgefietst. Brest moet zowat de zwakste stad zijn die ik ooit bezocht. Van de historische stad blijft op het kasteel, dat nog steeds deel uitmaakt van de marinebasis, en een toren niets meer over. Wat er in de plaats is dat zijn vrijwel gelijke, bijna oostblok stijl, betonnen blokken zonder veel ziel. Ik was dan ook al redelijk vroeg terug. Ik heb dan nog wat rondgewandeld in mijn buurt. De herberg is gelegen in een vrij hippe omgeving met een strandje en veel watersport, van surfplank tot yacht en alles wat daar tussen zit.
Ik schat dat ik wel een 15 Km fietste maar heb ze niet geregistreerd dus ze tellen niet 😉 Ze waren ook vrijwel stapvoets.
Huelgoat – Brest 68 Km
Het weer was vanmorgen omgekeerd aan dat van gisteren, opgestaan met een blauwe hemel die echter al vlug grijs werd en daarbij de zon verborg. Er viel zelfs al eens wat motregen. Tegen de middag won de zon echter terug het pleit.
Mijn rit begon vandaag door het Parc naturel regional d’Armorique, eerst ging dat door het bos daarna over de heide. Het ging best zwaar, de klimmen waren echt lastig vanochtend. De inspanningen van gisteren zaten duidelijk nog in het systeem. Toch heb ik bij Mougau een klein extraatje gedaan om een verzameling stenen te gaan bekijken, een verzameling van 5.000 jaar oud. Tenslotte toch iets waar Bretagne zo’n beetje bekend voor is.
Ik heb vandaag nog eens gebruik gemaakt van GPS route, dat leek me het best om me Brest in te loodsen. Dat Brest in loodsen was echter een beetje misrekening, de herberg ligt aan het water een 5 Km voor het centrum. Als ik echter zelf een route zou gekozen hebben dan had ik ten noorden van de rivier gebleven zijn en wel meer in problemen gekomen zijn.
Mogelijk wordt er morgen op die fietsvrije dag toch nog een beetje gefietst. Misschien dat ik die 5 Km om Brest te bezoeken wel met de fiets doe.
Erquy – Huelgoat 125 Km
Geen zon te zien vanmorgen bij het opstaan, ze zat verborgen achter een grijze lucht. Ze probeerde er wel al snel doorheen te branden maar het duurde toch nog even voor dit echt lukte.
Hoewel ik gisteren nog vertelde hoe mooi de noordkust van Bretagne is, heb ik die vanmorgen toch alweer verlaten en het binnenland opgezocht. Het binnenland is overigens ook heel mooi maar minder opvallend, minder indrukwekkend. Het is wel zeker zo lastig met (nog) steviger klimwerk. Onderweg merkte ik ook plots op dat ik in tweetalig gebied terecht gekomen was.
De eerste 15 kilometers gingen vandaag over de grote weg, daar heb ik maar even gewoon stevig doorgefietst. Daarna kon ik terecht op de kleinere wegen. In het begin, tegen Saint-Brieuc, dacht ik dat het even lastig zou zijn maar het ging wonderwel goed. Een eind verder, waar ik het niet verwachtte, ging het dan weer wel even fout. Ik zag op mijn scherm dat ik de verkeerde richting uitging maar zat op de “C” wegen en vond niet direct een aanwijzing hoe ik terug in de juiste richting zou geraken. Uiteindelijk kwam alles natuurlijk wel op zijn plooi en op de kaart valt het zelfs niet zo erg op, al heeft het wel een hoop extra energie en wat extra kilometers gekost.
De vroegere stop van gisteren bracht toch wel een 10 Km extra op de conto van vandaag kwam en ook enkele navigatie foutjes zorgden voor wat extra maar het was toch vooral een verkeerde planning dat deze rit belachelijk lang maakte. Eigenlijk deed ik vandaag een dubbele rit. Ik had ze misschien rond halfweg kunnen onderbreken maar ik dacht niet dat het zó ver zou worden en toen ik voorbij 80 Km wel begon uit te kijken naar een alternatieve camping, toen zag ik er geen. Op het einde van zo’n rit is het toch meer een overlevingstocht dan een plezierritje. Bovendien werd de beklimmingen wel heel erg warm naar het einde toe, zonder enige schaduw ook. Da afdalingen waren daarentegen zalig, het gevoel van vooruit te gaan, dat was niet altijd echt het geval, en een moment van recuperatie en afkoeling.
Morgen wordt het alvast weer een stuk korter naar Brest, waar ik de volgende dag eentje zonder fiets gepland heb.
Saint-Malo – Erquy 83 Km
Het is gisteren, na dat ik gezegd had dat het zo mooi zonnig geworden was, toch terug beginnen regenen en het heeft dat zowat de hele tijd gedaan tot vanmorgen. Ik lag net, vrij vroeg, in mijn slaapzak maar mijn Engelse motorrijdende buren waren net, vrij laat, aan het koken. Hoe ze het verder opgelost hebben weet ik niet. Vandaag was het weer aanvankelijk een beetje ingewikkeld. Tegen dat ik ging opbreken was het eigenlijk gestopt met regenen maar bleef het wel nog stevig bewolkt. In de loop van de voormiddag kwamen er al eens mooie opklaringen maar waren er ook nog geregeld dreigende wolken en af en toe vielen er wat verdwaalde druppels. Op de middag werd het mooier maar kwam er ook een frisse noorder wind opzetten, die ik dikwijls op kop had maar naar het einde vooral in de rug. Ook werd het boven zee wat mistig en die sluierde soms ook boven land de zon een beetje. Het weer blies dus bijna letterlijk warm en koud vandaag.
Ik begon vandaag met te gaan tanken. Ik heb terug een behoorlijk benzine brandertje om mee te koken, liever dan telkens gasbusjes te gaan zoeken en de lege weg te doen. Die benzine moet natuurlijk ook wel eens bijgevuld worden en daarom ben ik dus vanmorgen gaan tanken. Het moet wel een beetje raar zicht zijn om mij met mijn fiets een benzinestation zien op te draaien en mij dan mijn fles, speciaal voor brandstoffen, te zien bovenhalen.
Na het tanken heb ik geprobeerd om door de stad richting barage te rijden, dat was de enige manier om het water over te steken. Ik reed door de stad om de grote (ring-)weg te vermijden. Uiteindelijk kwam ik er toch op terecht en ik voelde mij daar toch niet goed bij. Er stonden geen verbods- of snelwegtekens maar zo zag het er wel uit en zonder fietsvoorzieningen. Ik heb nog een alternatief gezocht maar dat bleek er niet te zijn. Er heeft ook niemand negatief gereageerd toen ik alsnog over de “snelweg” reed, dus het zal wel normaal zijn maar ik voelde me toch niet op mijn plaats. Op de dam zelf heb ik het voetpad geprobeerd maar daar waren trappen dus kwam ik toch weer de weg op. Voorbij de dam volgde ik dan de kustweg richting Dinard, niet de directe weg maar wel erg mooi. Het schiereiland van St-Cast-le-Guildo heb ik rechts laten liggen maar verderop deed ik wel dat van Fréhel. Onderweg kreeg ik de indruk dat het Fort la Latte misschien wel indrukwekkender zou kunnen zijn dan de Cap Fréhel zelf dus deed ik dat kleine extraatje er nog bij, het was ook wel de moeite. Na de Cap Fréhel ging het dan richting camping, nog steeds langs een erg mooie kust.
Het was eigenlijk de bedoeling van nog een eind verder te fietsen naar een camping, toevallig met dezelfde naam Bellevue, in Lermot maar er stonden al 80 Km op de teller en toen ik deze camping passeerde vond ik dat het genoeg geweest was. Voor morgen denk ik niet dat het heel veel verschil maakt. Het was weer een vrij lange rit maar zeker de moeite, die noord Bretoense kust valt best mee.
Saint-Malo 22 Km
Vandaag dus inderdaad een extra dag in Saint-Malo gebleven. Het regende nog de hele nacht door maar tegen de morgen begon het stilaan te minderen. Het bleef wel nog de hele tijd zwaar bewolkt.
En wat doet men dan op zo’n vrije dag? Om te beginnen wat langer blijven liggen en daarna alles rustig aan. Toen de receptie open ging heb ik mijn extra dag gaan vastleggen en toen kreeg ik ook de wifi in gang, volgde daarna dus 3 dagen blog achterstand wegwerken. Daarna nog wat rustig aan gedaan en mijn middag piknik aan mijn tentje gehouden. Dan heb ik een lokaal toertje rond en door Saint-Malo gedaan. Ik ben ook eens naar die andere camping gaan kijken, ze was er wel maar van 13 mei tot 30 juni bedienen ze enkel mobilhomes!? Op de terugweg dan nog wat inkopen gedaan en dan verder op de camping … rustig aan gedaan. In de latere namiddag begon het uiteindelijk op te klaren en momenteel is het behoorlijk zonnig.
Na 11 opeenvolgende ritten heeft deze rustigere dag wel goed gedaan, morgen gaan we terug voor de lange rit.
Courtils – Saint-Malo 66 Km
Vanmorgen wakker geworden met het geluid van regen op de tent, het hatelijkste geluid ter wereld. Geen bui maar een sappige duurregen die een hele dag zou kunnen blijven duren en dat dan ook vrijwel deed. Ik kon nog wel van een korte onderbreking profiteren om mijn tentje af te breken.
Het begon vandaag langs de kustweg richting Mont St-Michel. Op of aan de Mont ben ik niet geweest. Ik was hier een jaar of 20 geleden al eens maar toen was alles nog veel simpeler, dacht ik mij te herinneren. Nu gaat alles een heel stuk op voorhand naar grote parkings met shuttle bussen om verder te gaan, nog voor je echt zicht op de Mont hebt. Ik vond uiteindelijk nog wel een fietspad waarlangs ik een stuk dichter bij kon. Buiten het seizoen kan je daar met de fiets ook verder maar van mei tot september mag het niet tussen 10 en 18 uur. Ik was vorig jaar nog bij zijn Engelse broer, St-Michaels Mount bij Penzance, en daar was het veel leuker.
Na de Mont ging het verder richting Saint-Malo. Ik had nog de optie om voor een 20 Km meer langs de kust rond een schiereiland te rijden maar gezien de omstandigheden, zowel de 2 vorige lange ritten als het weer van vandaag, besloot ik daar toch maar van af te zien. In Saint-Malo had ik een camping voorzien maar ik wist ze niet precies liggen dus vroeg ik op de toeristische dienst maar naar de dichtstbijzijnde. Dat was op kaart degene die ik voorzien had maar schijnbaar was deze gesloten, ik mocht dus naar een andere een 6 Km terug. De camping valt wel goed mee, al geraak ik alweer niet op de wifi. Ook om terug op te bouwen kon ik van één van die korte onderbrekingen profiteren maar ondertussen regent het alweer vrijwel constant, niet hevig maar de hele tijd wel gedruppel.
Ik heb hier geregistreerd voor 1 nacht maar met in gedachte om bij goed weer nog met een nacht te verlengen om wat te rusten. Volgens de receptioniste wordt morgen echter nog vergelijkbaar met vandaag en zou het daarna zonniger en warm worden. Ik denk ondertussen om sowieso een nachtje langer te blijven. Als het morgen inderdaad regenachtig wordt kan ik beter mijn tentje niet afbreken en een klein lokaal toertje doen om dan de volgende dag, dus hopelijk met beter weer, wel af te breken en terug een lange rit te maken.
Cahagnolles – Courtils 106 Km
Vanmorgen nog opgestaan met een heldere hemel maar al vlug werd de zon verborgen achter de wolken. Toch werd het een aangename fietsdag. In de namiddag was er zelfs plaats voor wat opklaringen, tijdens dewelke het weer wat te warm werd.
Deze morgen dus eerst teruggekeerd naar waar ik gisteren al was, al ging het over een lichtjes andere route. Zo vroeg in de morgen besloot ik de wegwijzers te volgen i.p.v. op de kaart te kijken. Je krijgt dan voor dezelfde bestemming een paar kilometers extra voor de boeg. Samen was het goed voor een 10 Km extra op de conto vandaag.
Verder ging het weer volgens het gekende recept, al is er ondertussen al meer bos en minder uitgestrekte graanvelden. Kort voor het einde maakte ik bijna weer dezelfde fout met de wegwijzers. Ik zag een wegwijzer naar mijn einddoel en dacht even van deze te volgen i.p.v. de op de kaart gemerkte route maar zag al vlug dat de wegwijzer mij naar de zeer grote weg zou leiden terwijl mijn route over de kleine wegen niet noodzakelijk veel langer was. Toch maar bij mijn voorziene route gehouden dus. Daar stond ik nog wel even voor een dilema. Op een kruispunt zag ik een wegwijzer voor een groene fietsroute naar de Mont St Michel en daaronder naar een camping St Gregoire, maar daar stond wel geen afstand bij. Uit het huis op de hoek kwamen net een paar vrouwen buiten dus heb ik hen om raad gevraagd. De afstand zou ongeveer gelijk zijn, zeiden ze, maar ik begreep wel dat St Gregoire langs een bijzonder grote weg lag dus koos ik ook hier toch maar weer voor mijn origineel plan, Camping Saint Michel in Courtils. Bovendien denk ik ondertussen om morgen niet de groene fietsroute te nemen maar gewoon de kustweg. Deze is mogelijk iets drukker maar ik verwacht daar ook mooiere beelden van de Mont Saint Michel
Door de extra 10 Km in het begin werd ook deze op zich reeds lange rit weer een heel lange rit. Morgen staat er alvast een wat kortere op de menu. Bovendien droom ik ook van eens een vlakke rit, benieuwd wanneer die gaat komen.
Trouville – Cahagnolles 112 Km
Het was gisteren weer een heldere avond, gevolgd door een heldere nacht en vanmorgen dus weer een frisse start. Ik vertrok dus weer met hetzelfde optimisme in korte mouwen maar vandaag was het volledig terecht. De frisse wind was er niet meer en dus warmde het al vlug op, zodanig dat het in de namiddag wel heel warm werd.
Vandaag had ik een geluk met mijn gewoonlijke vroege start. De triatlon van Deauville vond vandaag plaats en die ging dus over mijn route. Niet dat ik de indruk had dat hij direct zou starten maar de seingevers stonden wel al op alle kruispunten en ik bleef tot Km 13 op het parcours, ze hadden dus wel even tijd om mij in te halen dus. Moest ik dus op een wat later tijdstip starten had ik mij op het parcours bevonden tijdens de wedstrijd en ik geloof niet dat dat zou geapprecieerd worden 😉
Ik liet daarbij vandaag de zee alweer achter mij. De Normandische stranden doe ik namelijk niet, ik geloof dat ze het daar momenteel al wel druk genoeg hebben zonder mij. Bovendien deed ik ze 15 jaar geleden even na 60 jaar D-day, met mijn toen nog vrij nieuwe BMW. Voor degene die mijn geschiedenis niet kennen, een jaar later werd deze gestolen en nog een jaar later ging ik dan maar fietsen.
Verder verliep de rit in de gekende routine, over golvende heuvels tussen velden, weides, bossen en dorpjes. Naast een groep ooievaars ontmoette ik vandaag ook een hertje. Toen het mij zag bleef het eerst nog even nieuwsgierig kijkend staan maar het geluid van mijn klikpedaal was er teveel aan, daarvan schrok het dan toch en toen verdween het terug in de struiken. Het was een exemplaar met 2 piekhorentjes.
Na 98 Km, weer een lange rit dus, kwam ik aan in Cahagnes, mijn stopplaats voor vandaag … dacht ik. Ik zag nergens een wegwijzer naar een camping dus vroeg ik het maar in de lokale superette, bleek dus dat de camping niet meer bestaat. Mevrouw en haar 2 klanten waren direct behulpzaam en terwijl de ene diep nadacht over bekende campings zocht de andere via de smartphone naar andere campings in de buurt, waarbij die van Cahagnes trouwens nog steeds mee verscheen in de resultaten. Uiteindelijk bleek dus Cahagnolles de beste optie en daar vond ik inderdaad de camping, die waarschijnlijk groter is dan de rest van het dorp en zeker meer bewoners telt.
Daarmee werd mijn rit dus i.p.v. een lange rit een heel lange rit.
Roumare – Trouville-sur-Mer 88 Km
Vanmorgen weer een zeer fris begin. Het was gisteren avond nog volledig opgeklaard en dat was het vanmorgen nog. Ik vertrok dus heel optimistisch in korte mouwen maar dat was inderdaad een beetje optimistisch, hoewel de zon volop scheen stond er toch ook een fris windje.
Het begon vandaag met een afdaling naar de Seine. Deze volgde ik dan even tot ik ze zou oversteken met een “bac”. Toen ik daar aankwam waren ze nog in hun voormiddag onderbreking, de dienst is elke voor- en namiddag 40 minuten onderbroken. Ze waren echter ook volop aan het sleutelen in de machinekamer, een weinig opbeurend zicht. Ook toen de dienstherneming voorzien was, om 10 uur, bleven ze naarstig sleutelen. Uiteindelijk zouden ze nog ruim een uur bezig blijven. Ik heb er dus zowat 1u20 staan ronddraaien. Als ik op voorhand geweten had dat het zo lang zou duren was ik de extra 10 Km naar de volgende bac gereden, 5 heen en langs de overkant terug, maar anderzijds zou het een behoorlijke extra inspanning voor toch maar beperkte tijdwinst geweest zijn. Aan de overkant had ik de Seine kunnen blijven volgen maar dat deed ik niet. Het zou nochtans ook de moeite geweest zijn, ik zag vergezichten op de Seine met aan de overkant steile rotsen, maar ook wel weer een veel langere route. In de plaats klom ik dus uit de vallei en de volgende 10 Km gingen over een klein baantje door het bos. Het betrof eigenlijk een prive weg van het bosbeheer maar vrijgegeven voor het verkeer, het laatste stukje wel enkel voor niet gemotoriseerd. Het stond overigens ook wel gewoon op de kaart, anders had ik het niet gekend natuurlijk.
Uiteindelijk kwam ik dus wel terug langs de Seine maar daar strekt ze zicht al uit over een grote vlakte. Op het einde daarvan maakt de Pont de Normandie al van ver indruk. In Honfleur moest ik nog eens vaststellen dat het niet altijd een goed idee is om door een stadje te rijden. Het leek wel een leuk plaatsje maar veel te druk. Ik stond er zowaar in de file, reed dan de verkeerde richting uit en toen ik bij mijn terugkeer de file wou passeren via de binnenstraatjes lagen daar ook nog kasseien. Uiteindelijk kwam ik dus wel in de goede richting en dan was het nog maar een eindje tot mijn camping voor vannacht.
De camping ligt verspreid over een vrij groot oppervlakte, de medewerkers gebruiken elektrische karretjes voor hun verplaatsingen. Ik zag echter een Hollands koppen die met de auto van hun standplaats naar de receptie kwamen om gebruik te maken van de wifi, die alleen daar verkrijgbaar is. Er toch een beetje over, niet?
dannyc2018 