Deze voormiddag was kil en winderig. Mijn GPS gaf wel 20° + aan maar zo voelde het toch niet aan, ik had net geen zin om mijn lange broek aan te doen. Na de middag warmde het wel wat op maar de wind bleef redelijk stevig.
Vanmorgen even langs Le Treport gereden maar bezocht heb ik het niet. Ik keek op een stadsplan langs de weg en het leek me nogal ingewikkeld, dus ben ik maar meteen doorgereden. Achteraf gezien had ik nog wel een beetje meer stadwaarts moeten gaan, dan had ik geen stuk over de grote baan moeten rondrijden. Ik liet vandaag de kust weer even voor wat ze is en ging dus land inwaarts. Daar mocht weer behoorlijk bij geklommen worden, geen hoge of steile dingen maar lange golvende heuvels tussen de velden en weiden met af en toe een dorp of een bos. Ik houd wel van die grote vlaktes, in het hoge noorden of de Engelse Moors. Als ze, zoals hier, gecultiveerd zijn dan is het toch wat minder. Al hebben die grote graanvlaktes ook wel iets natuurlijk. Het laatste gedeelte ging het ook al eens meer door het bos.
In Montville kon ik eindelijk inkopen doen, op de Franse “campagne” kom je niet veel tegen en als ik al eens een winkeltje zag dan hielden ze ’s namiddags siësta. Dat hebben de Engelse kleine dorpjes voor op de Franse, er is al eens vaker een “village store”. Na Montville was het niet ver meer maar mocht er wel eerst nog eens stevig geklommen worden. Eindigen deed ik dus in Roumare, een niemendal van dorpje maar de camping heeft er wel wifi. Van hieruit zou ik eigenlijk Rouen, waarvan ik denk dat het wel een interessante stad is met een grote “Noormannen” geschiedenis, kunnen gaan bezoeken maar ik ga het toch maar niet doen. Er staan eigenlijk weinig stadsbezoeken op mijn planning. Misschien moet ik eens een weekendje Rouen komen doen, het is tenslotte niet zò ver … maar dan met de trein dus.
Het was vandaag een lange rit, alles boven de 80 vind ik in deze configuratie lang, en met de wind en de golvende wegen ook best wel lastig.
Maand: juni 2019
Le Bout … – Le Treport 61 Km
Dat buitje van 6 uur gisteren viel nogal mee, een kort zacht buitje en niet het gevreesde noodweer. Ik kon daarna nog een hele tijd buiten zitten, waar het toch wat afgekoeld was. Tijdens de nacht kwam het gevreesde weer dan toch, stevige buien vergezeld van een portie wind en bijhorend klank en licht spel. In mijn tentje echter geen problemen mee gehad, behalve dat ik er wakker van werd. Vanmorgen leek het slechte weer voorbij, er was zelfs al plaats voor een straaltje zon. Net terwijl ik mijn tentje aan het afbreken was passeerde echter toch nog een laatste onweertje. Ik ben even gaan schuilen maar het betekende wel dat ik een doorweekt tentje, het lag al vlak toen het onweer passeerde, mocht verder inpakken. Dat zijn de momenten dat kampeerreizen even niet zo plezant is.
Voor mijn rit was het echter wel terug prettig weer. Ik fietste vandaag rond de Baai van de Somme. In Le Crotoy ben ik natuurlijk eerst even rondgefietst om het te bekijken, wat wel wat bemoeilijkt werd omdat ze schijnbaar in het hele stadje de weg aan het vernieuwen zijn. Daarna ging het langs de grote weg rond de baai maar er was wel een degelijk, afgezonderd fietspad. In St-Valery fietste ik ook even rond de oude stad, leuk om zien maar niet meer dan dat. Aan de vuurtoren van Le Hourdel zag je dan eigenlijk de Somme in zee stromen, of eigenlijk momenteel de zee in de Somme. Je zag duidelijk de opkomende vloed in de rivier stromen. Bij de vuurtoren lag ook een vissersboot, half op het droge, te wachten op het opkomende water om te kunnen uitvaren. Een uurtje later en de baai ziet er waarschijnlijk helemaal anders uit. Van Le Hourdel ging ik verder over het fietspad achter de duinen, het werd wel even lastiger vanwege de zeewind daar. Nog wat later werd het nog even wat lastiger toen ik vast stelde dat ze hier ook kliffen hebben, het is waarschijnlijk hier dat Engeland van het vaste land is afgescheurd 😉
Even voor aankomst begon het weer te rommelen en te regenen maar het bleek verder land inwaarts te waaien, bij aankomst was het terug zonnig. Eigenlijk kwam ik niet aan in Le Treport maar in Mers les Bains, een voorstadje van Le Treport. Mijn camping is er mooi gelegen, boven op een klif, met o.a. een mooi uitzicht over Le Treport. Je vind hier ook nog een stuk “Atlantic Wall” terug. Op een stukje ervan hebben ze een oud Maria beeld van 1878 terug opgetrokken. Tijdens de oorlog kwamen vrouwen hier treuren om hun mannen. Daarom was het beeld verwijderd moeten worden van de Duitsers. Na de oorlog hebben ze dus terug opgericht op de klif en dan wel op een stukje oorlogsgeschiedenis. De camping is OK maar het sanitair is wel een beetje voorbij gestreefd en ook hier hebben ze weer geen wifi.
Long – Le Bout des Crocs 57 Km
Het weer twijfelde even deze morgen. Eerst opgestaan met een heldere hemel maar even dreigde alles te overtrekken, geen wolken eigenlijk maar gewoon een grijze lucht. Het was echter van korte duur en al snel was de heldere hemel terug, weer een stralende zomerdag dus.
Origineel was het de bedoeling om verder langs de Somme en langs Abbeville te rijden. Ik had echter op verscheidene folders St Riquier en zijn abdij gezien en dat lag maar een beetje boven Long, wijziging van de plannen dus. Dat betekende natuurlijk wel dat er terug mocht geklommen worden en wel direct na het begin al. St Riquier bleek inderdaad wel een interessant stadje met duidelijk al enige geschiedenis en verspreid over het stadje resten van wat een erg grote abdij moet geweest zijn. Van St Riquier ging het richting Nouvion en van daar ging het verder over de kleinere wegen met weinig wegwijzers en zonder nummer. Het wordt dan even moeilijker maar in combinatie met de kaart op het schermpje van mijn GPS nog behoorlijk goed te doen. Zo kwam ik in Rue, ook een plaatsje met al enige geschiedenis schijnbaar. Bij het verlaten van Rue werd het echt even moeilijk omdat de effectieve situatie niet overeen kwam met mijn schermpje, waar ik een weg zocht was er geen maar even verder vond ik er wel één waar er geen hoorde te zijn. Hoe dan ook bleek het de weg te zijn die ik zocht. Helemaal vlekkeloos verliep het daarna echter ook niet helemaal. Ik kwam schijnbaar aan mijn einddoel terwijl ik dacht nog iets hoger te zitten. Ik vond er wel de drie campings zoals verwacht op mijn einddoel, de situatie op de kaart bleef dus toch nog wat verwarrend. Ik koos van de drie de camping die me het schappelijkste leek en die de duidelijkste tarieven toonde. En ze valt best mee maar ze hebben er wel geen wifi. Op de prijslijst ven één van de andere campings stond wel wifi maar aan 10 € per dag.
Ik was hier naar gewoonte vrij vroeg, het was dan ook geen erg lange rit geweest. In de loop van de namiddag werden van boven de baai donkerdere wolken zichtbaar. Ik ben dan maar iets vroeger aan mijn eten begonnen, koken doe je liefst “outdoor”. Ik was nog redelijk op tijd klaar voor omstreeks 6 uur de eerste druppels vielen.
Albert _ Long 77 Km
Het was vanmorgen moeilijk opstaan, het was namelijk nogal frisjes. In principe betekent dat dat er een open hemel is waardoor het erg kunnen afkoelen heeft en dat bleek ook zo te zijn, opgestaan met een stralend blauwe hemel. Tegen de middag kwamen er wel wat wolken opzetten maar het bleef een mooie dag.
Ik heb vandaag mijn rit verder gezet in westelijke richting maar eerst heb ik nog even rondgekeken in Albert en ineens ook mijn inkopen gedaan, je weet nooit of je nog wel iets tegenkomt. Gisteren kwam ik bijvoorbeeld niets tegen en heb ik één van mijn “noodrantsoenen” moeten aanspreken. Ik heb vier van die “trekking maaltijden” mee voor het geval dat ik eens niet aan inkopen toe kom, zoals gisteren dus. Voor zover ik al gezien heb zijn de supermarkten zondags voormiddag wel open maar ik passeerde er dus geen. Van Albert ging het dan naar Corbie. Daar heb ik ook even rondgekeken en heb daarna nog even uitgeweken voor een laatste oorlogsmonument, het Australian National Monument. Zij sloegen op deze plek in april 1918 definitief de laatste Duitse aanval af, dit was dus zowat het keerpunt. Voor dat monument moest ik ook nog eens een laatste heuvel op. Militair technisch logisch natuurlijk, een aanval sla je best af boven op een heuvel en niet beneden.
Na dat laatste monument keerde ik terug naar Corbie waar ik het pad langs de Somme nam, voor de rest van de dag. Het was mooi fietsen langs de Somme, heel rustig en ten midden van het groen. Ook Amiens passeerde ik langs de oevers van de Somme. Hier was het niet rustig en groen natuurlijk maar het is wel een makkelijke manier om een stad te doorkruisen. Hier heb ik trouwens niet even rondgekeken, daarvoor was het mij wat te groot en druk. Voorbij Amiens kwam ik wel weer tenmidden het groen, met overigens ook links en rechts van de rivier nog veel watervlaktes.
Ook de camping ligt vlak langs de Somme midden het groen maar de Wifi is te lastig om er gebruik van te maken, aanmelden via een SMS voor een toegangscode en dan vermoedelijk enkel voor smartphones en tablets. Ik heb het dus maar een dagje laten passeren, hopelijk morgen terug meer geluk.
Péronne – Albert 59 Km
Zo mooi en warm het gisteren was, zo kil en grijs was het vanmorgen. In de voormiddag kwamen er wel mooie opklaringen maar op de middag zag ik in de verte buien vallen en deed ik alvast mijn schoenovertrekken aan. De buien trokken echter voorbij en een eind verder mochten de overtrekken terug uit. Net bij het binnenrijden van Albert viel er dan toch wat regen maar toen ik uiteindelijk op de camping aankwam stopte het alweer en klaarde terug op.
Ik deed vandaag de “Circuit du Souvenir”, een bepijlde route van Péronne naar Albert. Ik had er gisteren tijdens mijn wandeling al een pijl van gezien, het leek me dus best om daarlangs te beginnen. Veel follow-up van deze pijl was er echter schijnbaar niet want ik zag er geen meer. Pas toen ik me door de woonwijken naar de vermoedelijke richting werkte zag ik bij het buitenrijden van de stad terug een aanduiding. Het zou echter niet de enige misser blijven, af en toe liet de bewegwijzering toch wat te weten over. Eigenlijk hebben we in eigen streek natuurlijk begraafplaatsen en memorials genoeg maar ik wou toch eens langs deze van de Somme passeren. Ik kwam langs Britten, Australiers, Nieuw Zeelanders, Canadezen, Zuid Afrikanen, Fransen en Duitsers. Bij de Zuid Afrikaanse Memorial was ook een museumtje. Ik realiseerde me tot dan nooit dat bij het begin wan de oorlog een groot deel van Zuid Afrika in Duitse handen was. De begraafplaats bij het monument van Thiepval is opvallend, de helft Frans en de helft Brits en allemaal onbekend.
Kort na mij kwam op de camping een Engelsman op een scooter aan. Hij kwam uit België, vermoedelijk Ieper maar ik heb het hem niet gevraagd, en had een eindje terug een stevige bui gehad. Soms moet het een beetje meevallen.
Tortequesne – Péronne 49 Km
Het was gisteren een leuke avond voor een eerste kampeernacht, leuke rustige camping en lekker weer, ik heb nog behoorlijk lang buiten gezeten. Omstreeks 10 is het beginnen regenen, een gezapige duurregen. Tegen deze morgen werd de regen behoorlijk wat intenser maar erg lang heeft dat niet geduurd, ik had me al voorbereid om met regenvest te vertrekken maar tegen het vertrek stond er al een mooie blauwe hemel.
Mijn route ging verder zuidwaarts, voor een wat korter ritje vandaag. De omgeving is een beetje raar hier, er is geen berg in de buurt maart het is ook geen meter vlak. Tegen het einde van de rit begonnen de klimmetjes zelfs al behoorlijk te worden, hoewel nog steeds zonder berg, zeker voor een beladen fiets. Overigens, gisteren vergeten te melden, ik ben vertrokken met een lichaamsgewicht van goed 68 Kg en bagage van een kleine 40 Kg. Tegen de middag kwam ook de wind weer wat opzetten.
Terwijl iedereen met 75 jaar bevrijding WO II staat mijn trip momenteel nog in het teken van WO I, logisch in deze streek natuurlijk.
Eindigen deed ik in Péronne. Aangezien het een kortere rit was, was ik hier vrij vroeg. Ik dacht eigenlijk om eerst het stadje te bekijken maar passeerde langs de camping en ben daar dan toch eerst maar eens gaan zien. Het is weer een “Municipale” maar gelukkig met ruimere openingsuren van de receptie, ik kon er direct terecht terwijl ik gisteren nog 10 minuten moest wachten tot 4 uur. Ze is wel wat minder rustig dan die van gisteren, het is duidelijk dat Péronne toeristischer is dan Tortequesne. Ik ben na mijn installatie even verder naar het stadje gewandeld. Péronne is een plaats met duidelijk een groot verleden, met oude poorten, ommuring en kasteel. Maar het is vooral een belangrijke plaats in het slagveld, en dus het oorlogstoerisme, van de Somme.
Ieper – Tortequesnes 86 Km
Vandaag dus eindelijk aan mijn tour begonnen. Er viel vanmorgen nog wel wat regen om mij ongerust te maken maar dat was snel over. Mijn route liep pal zuidwaarts en dus ook pal tegen de wind. Gelukkig was er een stuk minder dan gisteren hoewel hij, zeker na de middag, toch best wel voelbaar was.
Het begon langs Wijtschate, Mesen en Ploegsteert richting Armentiers, Frankrijk. Met 20 Km was ik in Armentiers. Daarna ging tussen de agglomeraties van Lens, Douai en Arras. Daarvoor had ik dan ook een route uitgestippeld voor de GPS. Omdat mij GPS niet oneindig routes kan opslaan en ik ze onderweg niet kan deleten is het de bedoeling om zoveel mogelijk gewoon ouderwets op kaart en gevoel te fietsen maar als het te druk wordt dan zal ik dus wel een GPS route gebruiken.
Eindigen deed ik dus op de erg rustig camping Municipale van Tortequesne, waar ik midden de vogels en de konijnen kampeer.
wandelen 11 Km
Ik had vandaag mijn tweede dag in Frankrijk willen zijn, voor mijn “Tour de France”, maar dat is er dus nog niet van gekomen. Ik vertrek liefst ’s woendags omdat dinsdag de vuilbakken opgehaald worden en in de zomer wordt op de “zwarte bakken dag” ook de groene bak opgehaald, dinsdag werden dus beide bakken nog eens geleegd. Toen het woensdag echter al vlug duidelijk werd dat het een complete regendag zou worden, niet waarmee je wil vertrekken, heb ik mijn vertrek een dagje uitgesteld. Vandaag voorspelden ze voor mijn eerste bestemming dan weer windkracht 5 met pieken tot 8, ook weer niet aangenaam om te beginnen kamperen. Bovendien zou die wind onderweg ook nog op de kop staan, nog maar een dag uitstel dus. Eigenlijk had ik beter dinsdag vertrokken, het weer was best OK en de vuilkar komt in mijn straat vroeg genoeg om voor het vertrek de bakken nog terug binnen te halen. Ik had echter nog een paar huishoud taken opgespaard voor mijn laatste dag en die moesten dus dinsdag nog uitgevoerd worden.
Om toch nog eens wat beweging te hebben en nog eens echt buiten te zijn, heb ik vandaag dus nog eens een wandeling gemaakt. Met de wind en bewolking voelde het eigenlijk best herfstig aan.
Morgen ga ik toch echt wel vertrekken.
sport 131 Km
Als er maar weinig fietsbare dagen zijn dan moet je de max halen uit degene die er zijn. Vandaag resulteerde dat in een rit van 131 Km. Het was niet helemaal de rit die ik vooraf in gedachte had, ik was van plan om een beetje meer richting kust te gaan om langs het kanaal naar Nieuwpoort te rijden maar die weg was afgesloten en aangezien er ook wat van fietsers vermeld stond heb ik het maar niet geriskeerd. Ik heb er dan maar aan het einde een extra lusje aangebreid.
Dat ik deze rit nog aan een gemiddelde van 30 KmH kon afleggen heeft ook mijzelf wel verbaasd. Een solo rit over deze afstand aan dit gemiddelde was altijd al behoorlijk maar deze dagen vind ik het echt wel stevig. Ik moet, net als donderdag met het gemiddelde van 29, wel weer toegeven dat ik, toen ik een stuk voorbij halfweg nog steeds op een gemiddelde van 30 zat, een beetje meer inzet toonde dan gemiddeld om dat tempo vast te houden. Op mijn extra lusje, waar het wat meer op en af ging, was dat wel niet altijd makkelijk. Er stond natuurlijk ook een stuk minder wind dan de afgelopen dagen, voor mij blijft dat toch altijd een dooddoener. Hoe dan ook lijk ik klaar voor mijn “Tour de France” 😉
Ik wil vandaag ook nog even mijn hart luchten over de koers, nadat ik vrijdag een stuk van de “Hammer Series” zag. De koers is eigenlijk heel simpel, je start allemaal in groep en degene die op het einde eerst over de meet komt wint. Nu blijkt dat allemaal te simpel er moet er een ingewikkeld punten systeem aan te pas komen om een winnende ploeg aan te duiden, individuele winnaars dat telt schijnbaar niet meer. Misschien ben ik wat conservatief maar voor mij hoeft het zo niet.
sport 111 Km
Hoewel het vanmiddag toch even ging dreigen en er zelfs een paar druppels vielen ben ik toch weer gaan fietsen en ik heb er een stevige rit van gemaakt, 111 Km met een gemiddelde van 29 KmH is echt wel stevig te noemen tegenwoordig. Ik moet wel toegeven dat ik het laatste uur, met dikwijls de wind op kop, wat extra moeite gedaan heb om dat gemiddelde van 29 aan te houden. Dan komt toch de oude sporter terug naar boven, al lagen de doelen tot een paar jaar geleden nog net wat hoger.
dannyc2018 