Bhumibol Dam is ongetwijfeld de vreemdste plaats van deze trip. Er leven hier duidelijk mensen maar het is niet zeker hoe en waarom, de plaats lijkt in niets op eender welke andere in Thailand. Er zijn fraaie, moderne gebouwen, waarvan nogal wat voor de overheid of EGAT, de beheerder van de dam en schijnbaar ook de rest van het stadje/dorp, veronderstel ik. Op 2 plaatsen stonden politieagenten het weinige verkeer te regelen maar nergens zie je echt leven. Er is één groot resort, waar ik verblijf, dat schijnbaar ook alle andere resorts en guesthouses in de buurt, die allemaal van de staat zouden zijn, beheert maar geen markt, geen eetstalletjes, geen … . Ik vond uiteindelijk wel 3 kleine winkeltjes, net naast elkaar 🙂 . Het was ook allemaal geheel ééntalig, geen probleem op zich maar wel moeilijk voor de “falang”. Alleen in het restaurant naast mijn resort, de enige eetgelegenheid die ik zag, had wel een tweetalig menu en iemand die wat Engels sprak. Ik heb er ook erg lekker gegeten, zoetzuur varken met een Thaise kick 🙂 , een beetje apart maar wel echt lekker.
Volgens mijn gids worden er toeristische activiteiten georganiseerd op het meer en is het best een mooie plek voor een relaxdag. Persoonlijk zie ik geen van beide, al was het uiteindelijk wel een goed resort en een lekker restaurant. Daarvoor zou je het misschien wel doen.
Vandaag fietste ik niet langer langs de Ping maar langs de Wang, een maatje kleiner. Ik geloof dat ik mijn beoogde hotel wel gevonden heb maar het leek me niet meer operationeel 🙂 . Ik vond wel een leuk alternatief vlakbij. Alleen de geluidsisolatie mocht wat beter, vlakbij de grote weg. Toen ik hier aankwam werd ik tegemoetgekomen door een jongen van een jaar of 12 die me in vlot Engels vroeg of ik een secondje, of misschien 5 of 10 secondjes, wou wachten, de bazin was even bezig in één van de kamers.
https://www.strava.com/activities/8345507482
dannyc2018 