Ik was gisteren nogal negatief over het Resort maar eigenlijk valt het allemaal nog wel mee. De kamer op zich is echt wel OK, het is alles wat er rond hangt dat een beetje een mistroostige indruk maakt maar dat is waarschijnlijk ook weer een gevolg van 2 jaar Covid waarbij al het overtallige personeel bedankt is. De receptie wordt niet echt meer bemand, je wordt geholpen door wie je tegenkomt. Ook het restaurant maakt een wat slordige, chaotische indruk maar is tenminste wel nog open en men spreekt er wel niet veel Engels maar ze hebben nog wel een tweetalige menu, waarbij ik de Engelse versie kan aanwijzen en zij de Thaise versie kan noteren. Ik at gisteren alvast een lekkere vis. De bezetting is trouwens ook nu nog niet van die aard dat het allemaal snel zal veranderen.
Vandaag dan een dagje tussen de oude stenen doorgebracht, ik hou wel van oude stenen 🙂 , in het Si Satchanalai Historical Park. Si Satchanalai staat als geheel samen met Sukhotai en Kamphaeng op de Wereld Erfgoed Lijst. De meeste ruïnes hier dateren van de 13e tot de 15e eeuw, toen de stad zijn glorieperiode maakte onder bewind van het Koninkrijk Sukhotai, maar sommige zouden al van de 11e eeuw dateren, onder Khmer bewind. De grootste en indrukwekkendste plaatsen bevinden zich binnen de oude stadsmuren maar ze strekken zich verder over een ruime omgeving rondom uit. Het meest indrukwekkend is echter waarschijnlijk dat je in het park rustig kan rondfietsen en men daar geen inkom voor vraagt!
dannyc2018 