Het contrast tussen twee plaatsen kon weer niet veel groter zijn, er viel hier vanaf mijn terrasje weinig leven voorbij te zien gaan. De enige geluiden kwamen van de krekels en dergelijke.
Ik kreeg gisteren nog een soort gastenboek in handen gestopt. Daarin stonden opvallend veel fietsers, mogelijk gaf hij het vooral aan de fietsers, met natuurlijk veel Nederlanders, schijnbaar stond het resort vroeger wel in de AWOL routeboekjes, maar ook nogal wat Belgen en behoorlijk veel Australiërs, Nieuw Zeelanders en Britten. De eerste notitie was van 2005 maar ook de laatste, voor mij, dateerde al van 2016. Ofwel is het boek wat in de vergetelheid geraakt ofwel gingen de zaken de laatste jaren niet zo goed met de fietsers, mogelijk vanwege een nieuw resort vlakbij. Eentje dat intussen dus al niet meer open is.
5 kilometer in de rit was er nog een mooi resort. Je bent er echter ook meteen 5 Km verwijderd van enige eetgelegenheid, iets waar ik toch een beetje op reken 🙂 . Ik liet vandaag ook definitief Laos achter. Ik ben er natuurlijk al even weg maar had er de voorbije dagen wel nog steeds zicht op.
Aankomen deed ik dus in Dan Sai, weer een grotere plaats met meer mogelijkheden. Dan Sai staat “bekend” om het Phi Ta Khon festival, een boeddhistisch festival, waarin gemaskerde geesten een grote rol spelen, dat hier jaarlijks in de lente plaats heeft en dat met plezier voor de rest van het jaar uitgespeeld wordt voor de, vooral lokale, toeristische markt 🙂 .
Morgen vindt hier de Dan Sai Marathon plaats, heen en terug over de weg waarover ik ook kwam. Ik kon de kilometers mee optellen naar mijn bestemming 🙂 . Ik weet niet in welke mate de weg hiervoor zal afgesloten worden. Als je op de affiche van het parcours 65 ziet staan dan is dat omdat we volgens de Thaise Boeddhistische kalender in 2565 zijn.
https://www.strava.com/activities/8284301704
dannyc2018 