Gisteravond nog een leuk restaurantje gevonden met duidelijke foto’s en prijzen. Ik heb er lekker gegeten zonder één maal mijn lippen te schroeien, ik weet waar ik vanavond terug ga.
Vandaag was weer een prachtige dag met een stralende zon. Goed voor een uitstap naar het Seoraksan National Park dus. Eerst met de fiets de 12 Km naar het park en daar een wandeling en 12 Km terug fietsen. Het park heeft natuurlijk weer de nodige tempels en beelden maar vooral een prachtige omgeving, zonder meer een hoogtepunt op de reis. Zodanig dat ik hier waarschijnlijk, ik moet het nog vastleggen, een dag extra blijf voor nog een andere wandeling in het park. Ze mag dan wel wat makkelijker zijn dan deze van vandaag want hoewel niet erg lang was deze toch wel stevig met behoorlijk wat klauterwerk. Vooral bij de laatste Km, voorbij het laatste tempeltje, was van wandelen eigenlijk niet echt sprake meer. Eerst behoorlijk klauteren op de stenen en de laatste honderden meters gingen bijna recht naar boven op trappen tegen de rots. Soms ging het zodanig naar boven dat de GPS van mijn horloge te weinig horizontale vordering zag en daardoor telkens even in pauze ging.
Er liepen gisteren in Daepo nog wel wat westerse toeristen rond, in mijn guesthouse verblijven nog 2 “echte” backpackers inclusief de juiste alternatieve kledij, maar lang niet zoveel als in dit park. Het was alweer een tijdje geleden dat ik dat nog eens zag. Er zijn in de ruime omgeving ook nog wel een aantal grotere hotels, in Daepo is een Ramada Hotel, en hier maar een beetje verder ligt de wat grotere stad Sochko. Het Park zou ook één van de populairste nationale parken van Korea zijn.

ik ben blij dat ik die trappen niet moet doen.
LikeLike
Dan zou je die brug van vandaag ook niet geapprecieerd hebben 😉
LikeLike