De eerste rit in Tanzania was meteen de langste van de reis maar daarom niet de meest opwindende. Het was vooral een verbindingsrit om aan de Ngorongoro krater te komen, die we morgen zullen bezoeken. Ondanks de afstand was het ook niet noodzakelijk de zwaarste, over goed asfalt en met een goed voelbare wind overwegend in de rug ging het best vlot vooruit. Hoewel het dus niet de meest opwindende rit was, was ze toch best wel interessant, met passages door grotere en kleinere dorpjes onderweg.























