Het heeft gisteren niet meer geregend maar vanmorgen werd ik wel wakker met het geluid van druppels op mijn tent. Die druppels kwamen echter van de vochtigheid van de bomen, het was moeilijk te zeggen of het nu fijne motregen dan wel dikke mist was maar de lucht was dus erg vochtig. Zo ben ik ook vertrokken met schoenovertrekjes en regenjasje maar van omstreeks 9 uur begon de zon haar werk te doen en brandde de vochtigheid weg. Op de ene plaats duurde het een beetje langer dan op de andere maar uiteindelijk werd het een warme zonnige dag. Een mooie dag ook, de omgeving was tamelijk hetzelfde als de voorbije dagen maar op een of andere manier beviel het mij vandaag schijnbaar beter. Het was misschien omdat de hellingen toch wat meer heuvels waren dan gewoon constant op en af. De dorpjes hebben ook hun charme hoewel dikwijls afgeleefd en vrij doods. De laatste loodjes waren vandaag het zwaarst met nog 2 pittige klimmetjes langs de vallei van de Moselle.
Tijdens mijn stop vanmiddag ook een babbeltje gemaakt met 2 Belgische motards die er even later ook stopten. Zij waren ook op de terugweg, vandaag Bouillon en morgen thuis. Bij mij duurt het nog iets langer.
Hoe kalm en rustig de camping van 2 dagen geleden ook was, ze kon niets doen tegen de veelvuldig overvliegende jets. Er moest duidelijk een luchtmachtbasis in de buurt zijn en vandaag heb ik ze dus gevonden. Luchtmachtbasis 133 lag langs mijn route.

https://www.strava.com/activities/2601573214

Ze waren gisteren wat vroeger met de regen dan de vorige dagen, om 6 uur was het al zo ver. Ik had het echter zien afkomen en was al maar wat vroeger met mijn eten begonnen. Toch ben ik tijdens het eten in mijn tentje moeten kruipen. Het bleek echter maar een kort zacht buitje en voor de koffie zat ik al terug buiten. Ik had dus ook wat langer kunnen wachten en gewoon alles buiten doen.
Vanmorgen begon fris en grijs bewolkt, een uurtje na de start kon ik daar ook vochtig aan toevoegen. Het begon met een sappige duurregen maar na anderhalf, net na dat het terug wat beter leek te worden, ging het over op buien met wisselende intensiteit. Af en toe leek het te beteren, bijvoorbeeld door een vage schijn van licht, maar telkens ging de regen weer door. Na de middag kwamen er dan toch wat onderbrekingen en toen ik in Contrexéville de wnkel buiten kwam scheen er even een waterzonnetje. Het was voorlopig echter weer valse hoop, tijdens het opstellen van mijn tent kreeg ik weer een stevige bui in mijn nek. Het lijkt voorlopig wel de laatste geweest te zijn, ondertussen hebben we zowaar al enkele opklaringen gehad. Al bij al mag ik echter niet klagen. Het was pas mijn 3de regendag op 8 weken fietsen, ik heb het al wel erger meegemaakt 🙂 .
Het parcours ging verder op het stramien van gisteren, op en af. In het tweede deel leek het toch wat te veranderen, ik had terug wat meer het gevoel dat ik tenminste in de heuvels zat. Op de camping zou ik later merken dat ik schijnbaar op de rand van de Vogezen ben aangekomen, dat verklaart misschien mijn gevoel. Kort voor aankomst passeerde ik ook de scheidingslijn tussen het afwateringsgebied van de Mediterraanse- en de Noordzee. Al de regen die ik daarvoor kreeg begint dus aan een lange weg naar de Mediterranée en wat ik daarna nog kreeg naar de Noordzee.
Ik spotte vanmorgen ook nog een hert en het bleef zowaar rustig verder doen. Het stond dan ook zo ver dat het bijna meer landschapsfoto is dan wildfoto. Het was nog maar het zesde hert deze trip en dat vind ik toch eerder teleurstellend, ik had op meer gehoopt. Na de middag zag ik nog wel nummer zeven en veel dichter. Het bleef eerst ook rustig staan maar toen ik de beweging teveel maakte ging het toch lopen, de weg over en het bos in.

https://www.strava.com/activities/2598688969

Er is gisteren nog behoorlijk wat volk komen opdagen op de camping langs de fietsweg. Daarbij waren ook nog enkele fietsers natuurlijk, waaronder een Duitse vader-zoon combinatie. Ze waren van de versie “licht bepakt”, de ene met een remorkje en de andere met een paar tassen. Ze hadden een degelijke iglotent mee en een paar stevige luchtmatrasjes, iets ruimer bemeten dan de mijne. De matrasjes konden net naast elkaar in de tent. Hun slaapzakken waren elk het dubbele volume van de mijne, als je dan licht bepakt reist kan je al niet veel meer mee hebben. Ze kwamen terug van de douche in dezelfde kleren als dat ze vertrokken waren, vader heeft dan wel een andere short aangetrokken. Meer dan nog een paar snackjes hebben ze niet meer gegeten ook niet want de camping had niets te bieden en zelf hadden ze niets bij. Plaats voor hun bagage of zelfs maar schoenen was er in de tent niet meer, deze bleef buiten naast de fietsen staan. Als ik dat dan ’s avonds zit te overdenken in mijn zeteltje met een bekertje rode wijn in mijn hand, dan weet waarom ik kies om met een fiets van 55 Kg te reizen. 🙂
Het is weer beginnen regenen tegen 10 uur gisteren. Vanmorgen stond er echter alweer een stralende hemel en vanaf dat de zon over de bomen kwam begon het stevig op te warmen. Tegen 9 uur kwam er wel een nieuwe wolkenband opzetten en voor de rest van de dag bleef het wisselend bewolkt. Wanneer de zon achter de wolken was dan was het redelijk te doen maar als ze tevoorschijn kwam dan brandde ze stevig door.
De bergen lijken nu echt wel voorbij te zijn, ik zit terug in het golvend landschap waar het nooit echt vlak is. Aanvankelijk ging het over kleine rustige wegen maar vanaf Gray moest ik voor de grote weg kiezen. Niet dat deze superdruk was maar het verkeer was er wel vrij snel en dikwijls ook zwaar. Bovendien was de weg op zich ook al niet aangenaam, constant op en af met eigenlijk weinig bijzonder te zien. In het begin koos ik nog voor een passage door Chargey-les-Gray om van de grote weg af te zijn maar die passage was al niet veel beter. Er was in het dorpje niets te zien, 1 bar/restaurant/brooddepot dat momenteel gesloten was en verder niets.
De rit was vandaag eerder kort. Ik had nog wel even willen doorfietsen maar Google zag minstens de eerstvolgende 20 Km geen camping meer in mijn richting. Misschien was het ook wel beter om eens een kortere rit te doen want op die vervelende op en af weg merkte ik dat de fut er precies toch een beetje uit was, en ik vrees dat ik er zo nog enkele te gaan heb.
Na mijn een beetje raar gelegen maar goede kampeerplaats aan 6 € gisteren, sta ik vandaag op een kleine camping rustig in het bos. De ondergrond is een beetje ruwer maar het is alweer een leuk plekje. Deze keer kost ze me wel een volle 6,70 €, incl. 20 cent toeristenbelasting. Het sanitair is beperkt in aantal, het is dan ook een kleine camping, maar hoort bij het beste dat ik in Frankrijk tegen kwam.

https://www.strava.com/activities/2595337421

Gisteren voor het eerst een zelf gemaakte maaltijd gehad zonder rijst of pasta. Nabij de camping de avond ervoor lag een supermarche en dus deed ik daar zaterdag alvast de inkopen voor zondag. Ik kocht een paar blikken met kip met aardappelen en groentjes in een witte saus. Normaal zou ik daar een zakje rijst aan toevoegen maar ik had zaterdag ook een blikje met groentjes, champignons en aardappelen gekocht om toe te voegen aan mijn spaghetti en dat bleek uiteindelijk toch wat teveel te worden met hetgeen ik reeds had. Dus hield ik dat blikje ook maar om bij mijn kip te eten, zonder extra rijst dan. En ik moet zeggen: ze mogen dan wel uit blik gekomen zijn, ze hebben gesmaakt mijn patatjes. De kip was overigens ook echt wel lekker, alles samen goed gegeten dus.
Vannacht heeft het nog eens een buitje gedaan, van omstreeks 10 uur, maar vanmorgen was alles terug droog, zij het nog wat bewolkt. Ik lijk trouwens gelijk gehad te hebben gisteren, iemand heeft de verwarming terug wat open gedraaid. Het was vanmorgen al een stuk minder fris dan afgelopen dagen, al zal dat ook wel met de bewolking te maken hebben, maar het warmde ook al snel weer behoorlijk op vandaag.
De omgeving mag er dan wel een stuk vriendelijker uitzien maar ze kan nog venijnig uithalen, vooral in het eerste deel vandaag. Het begon al direct bij de start maar werd pas echt stevig bij de beklimming richting Château-Chalon, een plaatsje op de berg. Het was trouwens best een leuk plaatsje, tenmidden van enorme wijngaarden ook. Ik wist iet dat de Jura dergelijke wijn regio was. Na dat plaatsje verwacht je dan een afdaling te krijgen maar die berg bleek eigenlijk de voorkant van een plateau te zijn waar het telkens weer wat leek op te lopen. Uiteindelijk kwam die afdaling er toch en daarna volgde weer een spel van veel op en af. Verder was het weer leuk fietsen vandaag, nog eens over de echt kleine en rustige wegen. Het komt niet altijd goed uit om voor de kleinere wegen te kiezen maar vandaag dus duidelijk wel. Op het einde besloot ik ook nog even een hoekje af te snijden, kwa afstand zal het hooguit 2 Km verschil gemaakt hebben maar ik ontliep zo wel nog een stuk grotere weg.
Eindigen deed ik op de “municipal” van Orchamps. Eigenlijk gewoon een strook gras langs de fietsweg, doodlopend voor gemotoriseerd verkeer achter de “camping”, tussen twee armen van dezelfde rivier. Eigenlijk een beetje een eiland dus maar zo ziet het er niet uit. Het is een beetje raar kamperen langs de weg maar het is zacht gras en goed sanitair en dat voor de prijs van volle 6 euro, dan kan je niet klagen over het ontbreken van wifi.
De fietsweg maakt schijnbaar deel uit van een officiële lange afstandsroute. Ik heb al veel bepakte fietsers zien passeren, naast ook veel sportfietsers natuurlijk. Ikzelf zal de weg morgen niet volgen want hij gaat voor mij de verkeerde richting uit.

https://www.strava.com/activities/2592673606

Ik geloof dat er iemand de verwarming weer wat terug open gedraaid heeft. ’s avonds en ’s nachts koelt het behoorlijk af en de ochtend is het dan ook behoorlijk fris maar in de voormiddag stijgt de temperatuur al snel.
De zware beklimmingen leken er vandaag uit te zijn maar uiteindelijk moest er toch nog behoorlijk bergop gereden worden. Langs de Ain had ik ook nog even het gebergte gevoel omdat de rotsen daar nog scherp afgesneden zijn maar daarna leken het toch eerder ronde bergen maar ook die gaan dus bergop.
Tijdens de voormiddag reed ik de Jura in. In mijn hoofd stond de Jura gelijk aan wintersport, vooral langlauf, en daar heeft men in onze omgeving toch bergen voor nodig maar voorlopig blijkt dat dus nog mee te vallen. Anderzijds herinner ik me ook dat de Jura wat minder sneeuwzeker genoemd werd en dat de streek bij langlaufers geliefd was omdat de hellingen minder steil zijn, dat komt dus misschien toch overeen met wat ik hier rondom mij zie. Ik ben echter geen tekenen van wintersport meer tegengekomen, in tegenstelling tot gisteren nog

https://www.strava.com/activities/2589904957

De camping van gisteren bleek vrij populair te zijn bij de Belgen, ik heb zeker 4 families gemerkt en dat was op zo’n kleine camping in verhouding toch behoorlijk veel. Eén van die families, een koppel met 2 jonge dochters die na mij toekwamen, had een leuke tent bij, geen moderne Quecha componenten tent maar een originele tent met palen en touwen en een oerdegelijk canvas tentzeil. Zelf heb ik ok zo’n modern lichtgewichtje natuurlijk 🙂
Nog 3 Km had ik vanmorgen te gaan voor ik terug aan het meer kwam en dat was dan meteen aan het einde van het meer. Daarna ging het nog een heel eind verder door de vallei naar de enige klim van de dag, de Col de la Cheminée. Na een kort pittig begin werd hij milder en liep verder als een lange gematigde klim, 25 Km lange gematigde klim. Tijdens die klim werd ook de wereld rondom mij gematigder, geen uitstekende pieken en rotsen meer maar ronde bergen met bossen op de top.
Eindigen deed ik op een mooi gelegen camping aan een meer in Port maar het sanitair dateert nog van mijn geboortejaar geloof ik.

https://www.strava.com/activities/2586605889

Het was vanmorgen een stuk minder koud dan gisteren, 14° volgens de GPS. Heet werd bovendien ook nog geholpen door het feit dat ik direct mocht beginnen klimmen deze keer.
Het begon dus eerst met de goed 2 Km die ik gisteren op het einde mocht dalen om daarna nog eens goed 2 Km door te gaan tot de Col de Porte. Op de Col de Porte, na 4,6 Km, was ik al 43 min aan het fietsen, goed voor een gemiddelde van 6,4 KmH. Na de Col volgde een afdaling van 8 Km naar het begin van de klim naar de Col de Cucheron, weer 5 Km stevig klimmen. Weer volgde 8 Km afdaling, waar het jasje weer terug aanging, naar het begin van de volgende col, de Col du Granier. Deze liep een stuk rustiger, aanvankelijk langs een riviertje. Boven op de Col du Granier dacht ik een uitgebreidere stop te houden met een pannenkoek en koffie maar ik besloot binnen te gaan zitten, uit de zon en uit de wind, en daar werd je schijnbaar niet bediend. Na, naar schatting, een 10 min totaal genegeerd te zijn door de 2 bedieners, die wel tijd hadden voor hun telefoon of een babbeltje en voor het terras en die me beiden al wel moesten gezien hebben, besloot ik de kaart terug weg te zetten en weg te gaan. Ik at dan maar een paar van mijn eigen koekjes en zette mijn weg verder. Nu volgde eerst een mooie lange afdaling naar Chambéry, de stad van de dag. Chambéry leek een moeilijke klus te worden om te doorkruisen, tot ik toch op de fietsroute in mijn richting stootte. Ik wist dat ze er moest zijn, ze stond met een groene stippellijn op mijn kaart maar je moet die groene stippellijn dan ook nog vinden in die grote stad. Chambéry ligt, net als Grenoble, ook tussen de bergen maar deze keer ging ik niet direct klimmen. Ik verliet de stad door de brede vallei richting Lac du Bourget, waarlangs ik ook zou kamperen. Je denkt dan van langs het meer te kennen fietsen maar zo werkt dat hier dus niet. Het meer ligt tussen de bergen en klimmen zal je doen, een beetje op en af dus. Voorbij Bourdeau werd het echter wat ingewikkeld. Ik kwam daar aan een rond punt met 2 mogelijkheden, eentje die laag bleef langs het meer en een andere die de berg op ging. Je denkt dan de lage route te volgen maar dan kies je blijkbaar verkeerd. De lage route verdwijnt na 750 m in een tunnel, die overigens wel aangekondigd werd, om nooit meer terug gezien te worden. De route “langs het meer” gaat dus de berg op om het meer niet meer terug te zien, tenzij af en toe vanuit de hoogte. Dit was geen beetje op en af meer maar terug stevig klimmen, dat had ik op het einde van mijn rit en het warmste van de dag echt niet meer nodig. Hoewel het met de koersfiets waarschijnlijk wel een leuk ding om te doen was. Voor mij werden het vandaag nog een zware 20 slotkilometers die maar bleven duren en ik heb nog steeds het meer niet terug gezien.

https://www.strava.com/activities/2584199055

Ik heb gisteren de hele dag met mijn trainingsvest aan gelopen. Wanneer ik niet fiets probeer ik namelijk zoveel mogelijk de schaduw op te zoeken en gisteren was het in de schaduw met een noorderwindje best koel. Toen de zon achter de bergen verdween, en het dus overal schaduw was, werd het zelfs redelijk fris. Heel erg fris werd het vanmorgen bij het op staan onder een open hemel. Ik had zelfs voor het eerst sinds lang weer condensatie op mijn tent, wat betekent dat je je tent nat inpakt terwijl het toch niet geregend heeft. Bij het terug opstellen op de nieuwe plaats droogt dat echter snel. Je zou ook kunnen zeggen van wat later te beginnen en de zon de kans te geven om je tentje te drogen voor het inpakken maar zo zit ik niet in elkaar vrees ik. Bovendien zou ik ook het magische spel van de nevel in de vallei vanmorgen gemist hebben en dat alleen was het al waard om een nat tentje in te pakken.
Ik heb overwogen om vanwege de koude met mijn regenjasje te vertrekken vanmorgen, dat is het item met lange mouwen dat best bereikbaar en terug inpakbaar is. Ik besloot het niet te doen maar mijn hesje ging wel gewoon terug aan als extra laagje. Het begon vanmorgen echter met dalen in de schaduw en na een kilometertje, of zoiets, ging het regenjasje toch aan voor een half uurtje ofzo. Ondertussen was ik ook alweer wat aan het klimmen. Na 20 Km ging het, na een korte afdaling, verder omhoog door een prachtige kloof, de Gorges de la Bourne, waarvan ik de schoonheid niet half kan tonen vanwege lichtinval en omdat je zelfs met een fiets niet zomaar overal kan stoppen. Na de Gorges kwam ik schijnbaar in een brede vallei maar aangezien ik omhoog gegaan was door de kloof was het eerder een plateau. Aan het einde ging het door een andere Gorges, d’Engins, wat naar beneden en daarna volgde een erg mooie en lange afdaling richting Grenoble. Ik omzeilde Grenoble via St-Égrève maar kwam daarvoor wel even in de problemen. De brug die ik wilde nemen was verboden voor fietsers. Gelukkig kon ik op het schermpje van mijn GPS zien dat er even verder een straatje was dat ook die richting uitging en dat mogelijk verder liep als fietspad, wat inderdaad zo bleek te zijn. Een wegwijzertje zou hier nuttig geweest zijn. Aan de overkant was het ook nog even complex voor de fietser maar het stuk waar ik het meest voor vreesde, de juiste route vinden in St-Martin, ging wonderlijk vlot. Grenoble, en omgeving, is prachtig gelegen tussen de bergen maar dat betekent natuurlijk wel dat je moet klimmen om er weg te geraken en dat heb ik dus geweten. Het begon met de Col de Clemencière, goed voor 5 Km stevig klimmen. Om daarna, na een korte afdaling, verder bergop te gaan naar de Col de Palaquit, goed voor nog eens 7 Km écht stevig klimmen. Die 14 Km, met dat afdalingetje ertussen, zijn ongetwijfeld de zwaarste geweest die ik deze trip al deed. Ik sta niet echt bekend als een zwaar zweter maar naar het einde van de Col de Palaquit toe liep het gewoon van mijn lijf. Zelfs op de warmste dagen heb ik niet gezweet zoals vandaag op die klim, waar het ondertussen ook al lang niet koud meer was natuurlijk. Gaf mijn GPS bij vertrek nog 8° dan ging het in de namiddag tot 37°. Mijn GPS is natuurlijk geen geijkte thermometer maar geeft eerder de gevoelstemperatuur weer. Die 37 was ook beneden in de vallei maar op de klim ging het toch ook nog richting 30°.
De Vercors was dikwijls lastig maar wel altijd prachtig, een absolute meevaller en een goede beslissing om langs deze richting te komen. Ondertussen ben ik tijdens de laatste klim het Parc de Chartreuse in gereden, ook geen gebied dat bekend staat voor zijn vlakke omgeving geloof ik 🙂 . Het begin was alvast zeer stevig.

https://www.strava.com/activities/2581382392

Er was gisteravond schijnbaar live muziek in het dorp maar het volume en repertoire was van die aard dat het leuke achtergrondmuziek was. Er zat nogal wat Vaya Con Dios in het repertoire.
Het was vanmorgen bij het opstaan zwaar grijs bewolkt. Ik moest dan maar hopen dat het niet direct ging regenen want ze hebben hier wel een wasmachine maar geen droger, mijn was moest dus aan de lijn drogen. In de loop van de voormiddag is het echter alweer opgeklaard en het meeste van mijn was is ondertussen al goed droog.
Verder weinig gedaan. Tegen de middag dan even naar het dorp gewandeld, meer dan 100 meter, dat eigenlijk maar 1 straat groot is maar wel een viertal hotels en een zestal restaurants heeft. Anderzijds is er wel maar 1 kleine Spar. Daarvoor moet ik straks nog wel eens terug wandelen want ik ben eerst nog eens echt gaan eten op het terras van één van die restaurants en daarna was het al siësta in de Spar. Mijn dagmenu heb ik laten vergezellen door een lokaal biertje. Meer lokaal kan het niet zijn aangezien het in het dorp zelf gebrouwen wordt. Het was overigens een best lekker biertje, ietwat hoppig van smaak. Op het terras zaten o.a. ook een Amerikaans koppel sportfietsers en later kwamen er ook 3 Australiërs toe. Fietsen is in de streek een internationale gebeuren.
De Hollandse groep is vanmorgen toch vertrokken. Schijnbaar maken en breken ze elke dag hun kamp op. Dit soort fietsen op deze manier georganiseerd had ik nog niet gezien.

De wind was gisteren inderdaad gaan liggen. Ook vanmorgen was hij er niet tot klokslag 10 uur, toen kwam hij terug opzetten.
Om mijn planning op te maken kijk ik eerst welke richting ik uit wil en dan zoek ik naar een camping op fietsbare afstand in die richting. Zo viel mijn oog tijdens de planning op het Parc du Vercors, dat leek me wel geschikt om te passeren al deed Vercors wel ergens een belletje rinkelen i.v.m. behoorlijke bergen. Hoe behoorlijk die bergen wel zijn merkte ik gisteravond tijdens het uitzetten van mijn route op mijn kaarten, het beloofde vandaag een stevige rit te worden. Waarschijnlijk zou hierbij ook mijn gemiddelde niet erg hoog liggen, daarom besloot ik om er alvast maar op tijd aan te beginnen vanmorgen.
Het begon nog behoorlijk kalm langs de rivier tot Mirabel. Daar ging het naar links en even verder kon ik beginnen aan de Col de Bacchus, goed 11 Km klimmen naar een hoogte van 978 meter. Het is wat men noemt een loper, met gemiddelde stijgingspercentages per Km van 4 à 6 %. Na de Col de Bacchus volgde een lichte afdaling over open weg maar ondertussen was dus de wind al weer komen opzetten en soms had ik de indruk dat ik harder moest werken om te dalen dan de anderen om te klimmen. Daarna volgde de Col de la Bataille, nog eens goed 7 Km klimmen naar een hoogte van 1313 Km. Deze was al iets steviger met percentages van 7 à 8 %. Op het einde vlakte hij wel af en daalde zelfs een beetje aangezien een stuk voor de Col langs de weg een hoogte werd aangegeven van 1335 meter. Na de Col de Bataille verwachtte ik een behoorlijke afdaling maar dat viel behoorlijke tegen, na elk kort stukje afdaling volgde nieuw klimwerk. En zo ging ik naadloos over naar de volgende Col met 1420 meter, hier stond op de top echter geen bordje om te fotograferen en dus ben ik zijn naam vergeten. In de afdaling stond wel een bordje bij de Col de Lachau met 1337 meter en die staat ook vermeld op mijn kaart maar de hogere dus niet. Ondertussen was ik dus wel eindelijk bezig aan een behoorlijk afdaling. Sinds het begin van de beklimming naar de Col de Bataille zat ik trouwens overwegend in het bos en had ik weinig last van de wind, tot na die stevige afdaling. Toen kwam ik in een open vallei en kreeg ik terug de wind op de neus. Ik mocht er aanvankelijk ook nog wat klimmen maar de laatste 6 Km mocht ik dalen en voldoende steil om geen last meer te hebben van de wind tegen. Het gebeurde trouwens allemaal in een prachtige omgeving die het de inspanning wel waard maakt.
Ik eindigde in La Chapelle-en-Vercors en hier ga ik morgen de maand afsluiten met nog eens een rustdag. Ik sta hier op een rustige camping in een rustig dorpje, als dat geen goed omen is om eens goed te rusten. Er staat hier ook een groep Nederlandse wielertoeristen van een georganiseerde toer, met een bestelwagen en keukentent maar ieder met zijn eigen tentje. Ik veronderstel dat ze hier even blijven maar zeker ben ik dat nog niet, zij hebben mij nog niet aangesproken en ik hen niet.
Ik schijn overigens Belgenland verlaten te hebben, op een paar enkelingen na heb ik er vandaag geen meer gezien.

https://www.strava.com/activities/2575643702