Gisteren in de loop van da namiddag is het weer nog eens veranderd van patroon. Er kwamen mooie opklaringen maar deze werden geregeld onderbroken door fikse regenbuien.
Vanmorgen begon aanvankelijk erg mooi, al waren er al wel wolken te bespeuren. Het eerste uur van de rit fietste ik ook nog in mooi weer maar voor me zag ik de wolken toch al behoorlijk donker worden. Je kan dan hopen om er tussenin te rijden maar tegen 10 werd het duidelijk dat er geen ontsnappen aan zou zijn en besloot ik alvast mijn regenkledij aan te doen. Even later vielen dan ook al de eerste druppels. Het werd niet de zware stortbui die ik verwachtte maar groeide gestaag aan tot een uurtje stevig regenen. Tegen het einde van de rit stopte het terug maar dat was maar de eerste van een aantal korte onderbrekingen. Omdat het maar een korte rit was, en er onderweg niet veel reden was om te blijven hangen, was ik al voor de middag op mijn bestemming maar ik kon toch al direct terecht voor een kamer in de backpackers.
Over de rit zelf valt weinig te zeggen, het ging wat op en af over dezelfde weg als gisteren. Het eerste deel ging geregeld langs de zee maar op het einde ging het landinwaarts naar het noorden. Toen het landinwaarts ging werd de weg merkwaardig genoeg vlakker dan het stuk langs de kust.
Vandaag ook eens even een merkwaardig iemand vernoemen die ik een paar dagen geleden kort ontmoette maar nog niet vermeld had. Als je mijn fietstocht al de moeite vind: deze vrouw loopt, voor het goede doel, zonder ondersteuning van zuid naar noord dwars door Nieuw Zeeland. Ze begon daarmee op Stewart Island, Nieuw Zeelands zuidelijkste punt. Ze heeft naar bepaalde punten onderweg pakketten verstuurd om te herbevoorraden maar draagt dus verder alles zelf: kampeeruitrusting, eten, drinken, … https://www.facebook.com/marysontherun/

https://www.strava.com/activities/2909451478

Het weer is terug omgeslagen. Het begon vanmorgen zwaar bewolkt met af en toe een paar druppels. Na een uur ging het echter echt regenen en dat bleef zo voor de rest van de rit. Even leek het te gaan stoppen maar dat duurde niet lang. Nu, als er een dag was waar het niet zo erg was dat het regende dan was het wel vandaag, het was eigenlijk toch eerder maar een verbindingsrit vandaag. Ik vrees echter dat dit weer nu wel een tijd zal aanhouden en dat zou jammer zijn want nu volgt Fiordland en dat zou één van de hoogtepunten van de reis moeten worden maar dat wordt moeilijk met dit weer. Ik heb alvast gisteren een mooie onderbreking gevonden voor mijn bezoek aan Stewart Island, dat zou ook lang niet zoveel charme gehad hebben in de regen.
Dan wat vandaag betreft. Ik voelde bij het opstaan inderdaad de wandeling van gisteren nog in de benen maar eens op de fiets viel het allemaal best mee. Bluff was best OK en Stewart Island was prachtig maar het ligt toch allemaal een heel stuk uit de richting, het was vanmorgen een eind rijden om terug op de route te komen. In Invercargill ging ik op zoek naar een bank om mijn cash situatie terug aan te vullen maar dat was iets moeilijker dan verwacht. Ik had verwacht dat ik wel een bank zou zien op de hoofdweg, waarover ik sowieso passeerde, maar ik ben het in een zijstraat moeten gaan zoeken.
In Riverton heb ik weer een eenpersoonskamer in een backpackers. Het is hier momenteel wel een beetje een werf. De zaak is een paar jaar gesloten geweest en de nieuwe eigenaar heeft het gebouw pas enkele weken geleden gekocht en is het momenteel nog aan het renoveren. Hij heeft echter al wel een paar kamers klaar en één daarvan is dus voor mij vannacht.

https://www.strava.com/activities/2907300314

De dag begon wat grijs en kil maar tegen dat ik op Stewart Island aankwam was het al mooi opgeklaard en werd het met momenten behoorlijk warm. Het werd dus een prachtige wandeldag. Omdat ik me op de slechtste omstandigheden voorzien had was ik dan wel een beetje “overdressed” maar tegen het einde van de namiddag was de frisse wind terug opgestoken en toen mocht dat extra laagje toch weer terug. Bij de terugkeer kwamen ook de wolken terug opzetten.
Ik vertrok met de eerste boot uit Bluff om 9u45 en keerde terug met de laatste boot uit Stewart Island om 17u00. De overtocht duurt een uur, dat liet me dus een 6 uur op het eiland. De overtochten zijn wel redelijk pittig, ze gebeuren met relatief kleine catamarans en deze zijn meer ontworpen voor de snelheid dan voor het comfort van de vaart. Vooral de terugtocht was best heftig, “jumpy” zoals de captain het noemde, vanwege de vrij stevige wind die er ondertussen stond. Het gebeurde wel eens dat de schroeven uit het water kwamen bij het op en af gaan. Het was zodanig stevig dat mijn horloge het als actieve tijd registreerde, op de heenweg was dat nog gewoon stil zitten.
Met 6 uur ter plaatse kon ik natuurlijk maar een heel beperkt stukje zien. Om het eiland echt te bezoeken zijn meerdaagse trektochten nodig, buiten de directe omgeving van Oban zijn er geen wegen maar alleen paden, maar het was toch al de moeite. Ook op dat kleine stukje zit je in de “jungle”, volop tussen de vogels, en overal vind je grotere en kleinere baaitjes. Ook mijn “gelige exoot” kon ik eindelijk voor de camera krijgen. Het bos is officieel regenwoud, wat ook wel wijst op de hoeveelheid regen dat er hier valt. Tussendoor moest ik ook al eens over grasland en daar voelde je ook het vocht in de ondergrond. Ik trof het dus echt wel met het weer vandaag. De beslissing om Stewart Island is pas genomen toen ik al onderweg was in Nieuw Zeeland, nadat ik er een foldertje over tegenkwam, maar ik ben er echt blij mee. Het was er prachtig. Ik vrees wel dat ik morgen de dag van vandaag nog zal voelen op de trappers.

https://www.strava.com/activities/2905528252

Niets van stralende dag vandaag, in de plaats kreeg ik grijze wolken en wind. De wind stond wel meer in het voordeel dan in het nadeel en het bleef, tegen de verwachting, nog behoorlijk lang droog. Tegen half twaalf begon het dan toch te regenen maar toen was ik tenminste al voorbij halfweg en het ging ook niet direct hard regenen, je werd er eigenlijk met moeite nat van. De laatste 15 Km werd het dan toch wel onaangenaam en ook de route was toen niet de meest aantrekkelijke, waardoor het toch wat aftellen werd naar het einde Dat viel dan ook nog wat tegen want ik telde af richting 100 Km maar het werden er uiteindelijk dus 103. 3 Km maakt in principe ook het verschil niet maar in de omstandigheden viel het dus toch wat tegen.
Ondanks dat het op zich al een behoorlijk stevige rit zou worden deed ik onderweg toch nog een extraatje van 8 Km, heen en terug naar Waipapa Point. Op dit punt staat weer een vuurtoren en vuurtorens zijn altijd toch wel leuk om zien, vind ik. Nog opvallend, de bomen groeien hier plat. Verder was de route wel mooi maar weinig spectaculair.
Eindigen deed ik in Bluff waar ik een plaats vond in de Bluff Lodge backpackers. Ik heb hier voor de gelegenheid wel een privékamer met eigen toilet en douche in een backpackers, dat is mijn eerste keer maar vanwege de natte omstandigheden komt het me wel weer goed uit en de prijs is echt wel gunstig voor een privékamer. Toen ik er aankwam was de manager afwezig maar er hing wel een contactnummer om te bellen. Dat zou voor mij echter een internationaal gesprek en dus behoorlijk prijzig zijn. Ik legde de situatie uit aan een voorbijgangster en vroeg of ik misschien via haar telefoon mocht bellen, dat was geen probleem en omdat ze toch bel minuten op overschot had wou ze er ook nog eens geen geld voor. Toen de manager er uiteindelijk was bleek dat ze ter plaatse geen kredietkaarten kon accepteren en mijn cash situatie was wat laag. Ik kon echter wel on-line boeken met kredietkaart dus heb ik dat ter plaatse maar gedaan. Omdat ik 2 nachten boekte gaf ze ook nog eens een korting op de al gunstige prijs en dat gaf ze me dan cash terug.
Ik blijf ook hier dus weer voor een extra nacht. Morgen neem ik hier de ferry om een wandeling te maken op Stewart Island. Een volledig fietsvrije dag dus, hopelijk met terug wat beter weer.

https://www.strava.com/activities/2903009903

Dolfijnen heb ik niet te bieden maar wel een pinguïn. Het betreft een “Yellow-eyed” pinguïn die enkel in Nieuw Zeeland voorkomt en ondertussen erg zeldzaam is, er zouden er nog maar een 3.000 resteren over heel Nieuw Zeeland. Hier in de buurt zitten een paar koppels, terwijl de ene het nest bewaakt gaat de andere de hele dag op zee om te jagen en komt dan ’s avonds terug. Het is dan zaak om op de juiste moment op de juiste plaats te zijn. De juiste plaats is niet zo moeilijk aangezien dat steeds dezelfde plaats is en dus ook bekend is. De juiste moment, zo werd me gezegd, zou omstreeks half acht zijn maar ik besloot alvast goed op tijd te gaan. Dat was ook best want deze was er een stuk vroeger en ik wachtte daarna nog zowat anderhalf uur op een volgende maar die kwam maar niet dus heb ik het uiteindelijk opgegeven.

Het was vandaag een stralende dag. Af en toe werd het zelfs al eens warm maar tussendoor zorgde de zeebries ook wel voor wat afkoeling..
Ik ben de dag begonnen met domweg de verkeerde richting uit te rijden. Dat is bijzonder stom omdat er in Owaka maar één doorlopende weg is en aangezien ik vanuit één richting kwam is het behoorlijk logisch om in de andere richting te vertrekken. Toch wou ik mijn domme fout pas na 3,5 Km echt toegeven en zo begon ik mijn rit dus met 7 Km extra.
De rit ging vandaag over een rustige weg die de hele tijd wat op en af ging maar af en toe waren er toch ook enkele serieuzere hellingetjes.
Ik deed onderweg ook nog een kleine wandeling, een half uurtje, naar een paar watervallen.
Mijn rit eindigde in de Lazy Dolphin in Curio Bay. Er worden in deze baai nogal eens dolfijnen gespot maar vandaag lijken ze voorlopig inderdaad lazy, ik heb ze nog niet gezien. Als het er toch nog van komt dan volgt er wel weer een bonus.
Ook vandaag kwam ik weer niet toe met mijn standaard 9 foto’s, weer een extra rijtje dus.

https://www.strava.com/activities/2900417180

Omdat ik nog een hele namiddag had en het toch niet ver was ben ik nog eens terug naar Surat Bay geweest en deze keer had ik meer geluk, ik had 2 leuke ontmoetingen. De eerste was waarschijnlijk een jong mannetje terwijl de tweede mogelijk een vrouwtje was, die zijn grijzer van kleur.

Het weer is vandaag wat wisselend bewolkt maar best aangenaam.
Ik reed vanmorgen eerst naar Surat Bay en maakte daar een wandeling langs de baai. Deze baai is bekend voor zeeleeuwen die er dikwijls komen rusten op het strand maar dat geluk had ik niet vandaag, het is er echter ook zonder zeeleeuwen de moeite waard. Daarna reed ik nog naar Pounawea, een dorpje aan de andere kant van de monding van de Owaka rivier. Daarna ging het terug naar Owaka voor een rustige namiddag.
Het was in en rond Surat Bay zo bijzonder dat ik een extra rij foto’s te bieden heb.
Bij mijn eerste rit heb ik een exotisch klinkende vogel, die ik niet te zien kreeg, vermeld. Ik heb hem nu kunnen spotten maar nog niet voor de camera gekregen. Het is een gelige vogel van het formaat van een merel, niet echt zo exotisch als hij klinkt.

https://www.strava.com/activities/2898394274

https://www.strava.com/activities/2898465675

Het was vandaag weer een overwegend grijze dag maar het bleef wel droog. Tussendoor waren er zelfs mooie opklaringen maar het overtrok ook terug.
Ik nam vandaag de “scenic route”, officieel zelfs, en bereikte daarbij de kust, aan kilometer 19 om precies te zijn. Ik deed ook nog een extraatje naar Nugget Point, met een vuurtoren boven op een uitstekende rots. Het koste wel wat inspanning want er moest even stevig voor geklommen worden.
Mijn einddoel was dus Owaka en ik ben hier voor 2 nachten, morgen ga ik wat rondhangen in de omgeving.

https://www.strava.com/activities/2896182188

Vandaag begon stevig bewolkt met een belofte van regen in de namiddag.
Ik nam vanmorgen afscheid van weg Nr 8. Eerst ging het langs een kleinere weg tot Millers Flat. Even voorbij eindigde het asfalt en ging de weg over op onverhard. Daar nam ik echter de Clutha Gold trail, die nog wel af en toe de “gewone” weg opging maar ook afgescheiden. De afgescheiden stukken van de trail waren leuker want beter te fietsen, de weg was ruwer en had meer last van stenen. Clutha is trouwens ook de naam van de rivier die ik zowat de hele dag volgde. Na 20 Km trail, bij Beaumont, stak ik wel de rivier over om aan de andere kant over het asfalt verder te gaan.
Kort voor de middag kwam inderdaad de beloofde regen, een gezapige regen die wat wisselde in intensiteit maar nooit echt dramatisch werd. Op mijn eindbestemming, Balclutha, was ik origineel van plan van de backpackers op te zoeken maar vanwege de regen besloot ik toch maar de meerkost te doen en naar een motel te gaan, daar heb ik toch wat meer plaats voor wat natte spullen. Bovendien moest ik er niet zo voor zoeken, ze ligt gewoon langs de weg.

https://www.strava.com/activities/2894148535