Het weer was deze voormiddag nog best goed en dus maakte ik er maar een ochtendwandeling van. Een uurtje vroeger was nog mooier maar toen had ik eerst nog een andere afspraak, ook na mijn pensioen houd ik mijn haar liever kort 🙂 . Zoals het nu was kwam ik aan het einde toch al terug in de buien terecht.
Aan de Verdronken Weide ging ik achter een ijsvogel aan, waarbij ik nog een leuk extra lusje ontdekte, maar telkens ik mijn camera richtte vloog het telkens weer wat verder. Ik had dus geen succes. Dan had ik later langs de Vesten meer geluk, op een plaats waar ik dat nog niet eerder had. Langs de binnenkant van de Vesten ga ik altijd even over de “torens” omdat het, met veel lage takken, eigenlijk wel geschikte plaatsen voor ijsvogels zouden moeten zijn. Toch kreeg ik er nog nooit te zien, tot vandaag dus.
Achteraf gezien bleek het weer net na de middag ook wel weer terug geschikt voor een wandeling.
https://www.strava.com/activities/8763708226























