Awe’s Café, dat me uit de nood hielp met de wifi, is geen café zoals wij dat kennen. In dit geval is het echt slechts een hoekje dat dienst doet als koffiehuis/café/restaurant/… Haar maaltijden geeft ze door met haar smartphone en worden daarna aangedragen van een beetje verderop. Ik heb wel het idee dat het vanuit haar eigen keuken komt, en niet vanuit een andere eetgelegenheid, maar dat ze op haar hoekje gewoon geen plaats heeft voor een keukentje. Hoe dan ook is dit het soort kleine zaak waar ik wel graag mijn geld uitgeef en bovendien vind ik dat ze het wel verdiend heeft door me in de namiddag uit de nood te helpen. Overigens lijkt het erop dat de problemen van de wifi in het hotel een gevolg waren van overbelasting van het net, ’s avonds kon ik er gewoon op.
Tot dusver bestond het menu, in het beste geval, uit een beschrijving van wat er op je bord kwam. Bij Awe stonden er ook enkele gerechten met naam op. Zo kon ik de menu van Yathida, mijn favoriete Ieperse Thais restaurant, eens testen 😉 . Ik kan nu bevestigen dat een Massaman Curry in Ieper hetzelfde is als in Chiang Rai 🙂 .
Na de rustdag van gisteren herbegon ik vandaag met een rustig ritje, ik fietste naar de Witte en de Blauwe Tempel. Beiden zijn behoorlijk recent en modernistisch en hebben weinig religieuze betekenis, ze zijn meer ter ere van de architect dan van Boeddha. Aan de Witte hangt bovendien een, naar plaatselijke normen, best prijzig inkomticket vast. Ik moet wel toegeven dat het, ondanks zijn betrekkelijke betekenis, een behoorlijk indrukwekkend complex is. De Blauwe heeft ook zijn extravagantie maar is toch een stuk bescheidener en serener.
Mijn SIM-kaart heeft de afgelopen dagen zijn waarde weer goed bewezen. Gisteren loodste ze mij naar mijn hotel en vandaag ook naar de tempels.
Na de middag wandelde ik nog wat, een beetje verder dan gisteren.
https://www.strava.com/activities/8164969119
dannyc2018 